Iwonko, jak Ty to robisz, że piszesz w sumie o tym samym, a za każdym razem inaczej?
I to ile już lat!
W poezji miłosnej nie masz sobie równych, ja tak twierdzę, a mam nosa.

Wyczuwam nieuchwytny smutek w tym utworze, jakby niespełnienia, oddalenia, braku bliskości, może wręcz zawodu...
Tak się kołacze po głowie.
Taki nienazwany stan, kiedy coś staje w poprzek kochaniu.
Kiedy nie patrzy się już sobie w oczy.

Piękna liryka, a ja jako Twój fan daję najwyższą notę

Szanowna autorko. Yyyy.... "droga ajw" .
Odkrywasz tyle światłocieni uczuć kobiety, na plus i minus, aż niektórym trudno uwierzyć w ilość, sam nie widzę cyfr mogących określić .
Dlatego Twoja "monotematyczność" jest encyklopedią.
Krajobrazów serca oczywiście , "maczanego" w miłości lub jak jajecznica smażonego, na patelni .
Wiem, bardzo okropne porównania, ale przekładając na język, dosłownie , smakowite dla "żarłoków" tematu. Tak, jestem żarłok ;(. Może mniejszy od mike17, ale .
Gratulacje, kolejne cudo do kolekcji, jak jajko Fabergé ale nie dla cesarza Rosji, a dla nas .