Wigilia.
Pobłogosław Panie Boże nas...
Cała rodzina Mólców - sztuk cztery - po raz wtóry zebrała się przy stole, złapała za ręce i rozpoczęła wieczór modlitwą.

Tak... Bardzo bym chciał, żeby dobrze im się wiodło. Rodzice - Helena i Władek - to dobrzy ludzie. Ona jest wzorową szyją, która kręci nim - upartą głową. Jak przystało na panią domu, ona dowodzi rodziną w sposób wyważony i spokojny. On, z kolei, charakter ma trochę słabszy, mniej kontroluje swoje humory, we wszystkim zachowuje jednak umiar. Przeżyli razem trzydzieści dwa lata. Pamiętam ich wesele. Jak ten czas szybko leci! Radzili sobie w dobrych i złych dniach, i oby dalej radzili sobie tak dobrze. Bóg obdarzył ich szczęściem w postaci syna i córki - Madzi i Kamila. Oboje nie znaleźli jeszcze swoich drugich połówek, ale razem z Babcią trzymamy za nich kciuki.
... i ten posiłek oraz tych którzy go przygotowali...
Przed nimi stół suto nakryty potrawami. Nie ma ich niestety dwunastu, bo kto teraz ma czas i wyobraźnię, i przed wszystkim bardzo pojemny żołądek na tyle jedzenia. Nie to, co kiedyś! I gdzie te czasy, kiedy razem z mamą nad piecem kaflowym wieszaliśmy jabłka nabite goździkami, a zapach rozchodził się po całej kuchni. Mmm czuję go, zupełnie jakbym znowu...
... i naucz nas dzielić się chlebem i radością ze wszystkimi...
Ciekawe które zauważy pierwszą gwiazdkę na niebie - Madzia, czy Kamil? Ich rodzice udają, że już nie bawią się w takie dziecinne zabawy, ale tak naprawdę - sam to widzę - ich oczy zerkają na boki. Moje robaczki...
... Przez Chrystusa Pana naszego...
Wleciałem tylko na chwilkę, jak co roku od pięciu lat, żeby zobaczyć, co u Was i zjeść wspólnie z Wami. Acha! Babcia jest teraz u swojej siostry na Wigilii, serdecznie Was pozdrawia i dziękuje za odwiedziny w listopadzie... Jak dobrze być w domu!
"...Amen"

Dziadek rozkłada chusteczkę na kolanach i z uśmiechem spogląda jak cała rodzina zabiera się do jedzenia kolacji.