Ajw,
ja jednak mam nosa do autorów Jesteś jednym z moich ulubionych, a w konkursie głosowałam na Twój wiersz. Uważam, że był najlepszy.
Najśmieszniejsze jest to, że on nawet bez ram Kamyczka byłyby najlepszy i bez ram nadal miały swój sens. A może byłby jeszcze lepszy... Nie jest to moje odkrycie, ale zgadzam się z tą opinią.
Nie zmienia to faktu, że utwór jest zmysłowy, aż gęsia skórka opanowuje moje ręce...
Pozdrawiam ciepło,
Jaga

Ja się zaraz wszystkim narażę i podpadnę jeszcze bardziej(o ile się da), ale szczerość ponad wszystko.

Mnie się nie podoba, chociaż nie podoba to nie do końca trafne określenie. Przede wszystkim ramy wg mnie nie pasują do reszty, a to podstawa kryterium w tym konkursie, a przynajmniej ja takie założenia w swoim rozumowaniu przyjąłem, o ile jeszcze częściowo początek pasuję, chociaż już to przeginasz nie bardzo, tak "stop klatka" kompletnie nie, no bo może ja mam coś z głową, tzn mam na pewno, ale mi się stop klatka z miękkością zupełnie kłóci, chyba, że to miała być taka przekora jak u kotów, kurde, w zasadzie, to jak to piszę i czytam na głos to coraz bardziej przekonuję się do tego wiersza, a niech to dunder ściśnie.

Dla równowagi idę z psem na spacer.

Aczkolwiek całość mnie nie porwała, bo to nie moje pisanie/czytanie, ale to dobrze, że nie każdy piszę/czyta tak samo/podobnie.

Pozdrawiam

Ten zostawiłem sobie na koniec, mimo, że komentarz pokaże się na szczycie listy.

Pewnie był najtrudniejszy. Być może spędziłaś nad nim najwięcej czasu.

Mniej jednak ( z dzisiejszych ) podobał się najmniej. Czuję tutaj jakąś intensywną ekwilibrystykę słowną. Duże natłoczenie... Na pewno jest dobry i tak, to jest Twój sposób pisania. I jesteś w tym świetna! Ale...

Zresztą... każdy jest inny. Mi dużo bardziej przypadał do gustu minimalizm jaki znalazłem w mikrohistoriach... Ich ulotność...

Ponownie wracam do "niespiesznie..." i nie... Nie poszedłem jeszcze po kawę