Podoba mi się ta refleksja (najprawdopodobniej) młodego człowieka, zagrożonego pogrążeniem się w miłość od pierwszego wejrzenia. Nic nie wie o blondyneczce, którą w wyobraźni widzi jako skromniutką kurę domową z upiętymi skromnie włosami. Pofolgował marzeniom i może całe szczęście, że ruszył tramwaj, a kontroler zaczął sprawdzać bilety.
Kto wie? Mógł wyskoczyć z tramwaju, kulturalnie nawiązać znajomość i... paść ofiarą pożeraczki męskich serc. Nie można wykluczyć, dziewczyna mogła robić niewinną minkę, a okazać się wyrafinowaną wywłoką, która przed chwilą opuściła zakład karny.

Więc Autorze ostrożnie! Najlepiej w takiej sytuacji zatrudnić prywatnego detektywa. Niech lepiej dogłębnie zbada życiorys kandydatki na narzeczoną i wtedy, jeśli się okaże niewiniątkiem, należałoby wysłać kosz z kwiatami i bilecikiem zachęcającym do randevous.

Ładna miniminiatura.
Ale zgrzytnęło:

Imię pasuje do rączki parasola, czy do rączki kobiety?
Wybacz, ale i w jednym i drugim przypadku brzmi to raczej śmiesznie.
Można zastąpić czymś innym
No i to wyczernione - powtórzenie.
Aha, przed wykrzyknikiem i znakiem zapytania nie stawiamy spacji.

Pozdrawiam

Rączka, popłynąłem
Dziś naniósłbym jeszcze kilka poprawek, jednak ona- Marta zniewoliła mnie na tamten czas.