usiedli za stołem. poznaj mnie i poznaj

- prowodyr szczerzy ostatni, nieczarny kieł
pozostali goście - milczą

może żaden nie zna opowieści o błyskawicy
rozdartej zasłonie, nie dostrzega biblijnej sybmoliki
w tym dniu, przypalonym chlebie. w tej graniczce
za którą nie czeka się już na nic

bez obrzydzenia
badam ustami ciało mężczyzny
język przesuwa się po ciemnoczerwonych gałęziach

szukam rany wlotowej

to pan był wtedy ministrem propagandy. rozklejał
puste klepsydry, jakbyś chciał złapać coś groźnego
śmierć we wnyki, chorobę
prosił się o guza
- mówi nagle ocaleniec
człowiek, którego próbowałem zwiedzić

zaprzeczyć?