Wodniczko, końcówka super, tylko z resztą jakoś nie tak. Z tego można zrobić naprawdę dobry wiersz. Totalnie zmieniłbym początek np: jakiś starszy pan podstawia krzesło by sięgnąć po album z fotografiami wypełnionymi życiem, młodością, potyka się, upada no i ta końcówka. Oczywiście to tylko kilka moich myśli bardzo ogólnych, które zaraz po przeczytaniu przyszły mi do głowy, może być zupełnie w inną stronę, ale warto się jeszcze na tym tekstem zastanowić.

Pozdrawiam.