Tęsknota za kochaniem pozostanie prymarnym ludzkim zachowaniem, pragnienie, by ktoś był tylko nasz, będzie z nami po kres naszych dni.

Ale w morzu pragnień o miłości pozostanie na wieki niespełnienie.
I to ono będzie nas budzić w środku nocy, to ono ściśnie za gardło w trakcie filmu o miłości, bo to mogło przytrafić się nam, a nie przytrafiło, to mogło być czulsze, a nie było.

Niezaspokojenie w kochaniu to rzecz z jednej strony zła, a z drugiej dobra.
Zła?
Bo cierpimy i ciągły brak miłości zatruwa nas, nie dając słodkich snów.
Dobra?
Bo inspiruje nas do tego, by się bardziej starać.
By kochać "pomimo" i by kochać całym sercem.

Pięknie rymujesz, Blanche
Czyta się jak po maśle.
Widać, że opanowałeś tę sztukę do perfekcji