U piekarza na półeczkach

Biadoliła raz bułeczka:

- Mimo, że wyrosłam pięknie,

Serce jego wciąż nie mięknie,

Mimo, że mam kształt kuszący,

On nie robi się gorący.

I, choć nawet pachnę makiem,

On odwraca się z niesmakiem.

Czy już nie mam szansy wcale

Życia związać z tym rogalem?

Wtem do sklepu weszła pani,

Piekarz podał bułkę dla niej.

Przy okazji też zachwalał

Kolor, smak i woń rogala.

Pani nań nabrała chętki

I, skończywszy pogawędki,

Udała się do mieszkania,

Z mężem usiąść do śniadania.

I w ten sposób bułki mrzonka

Dopełniła się... w żołądkach.