Forum - Poezja - Wierszowąż

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 13-06-2016 22:54
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą

Autor

RE: Wierszowąż

#162

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 14-06-2016 17:46
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#163

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 14-06-2016 20:42
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Wierszowąż

#164

kamyczek

Użytkownik

Postów: 218
Skąd:

Dodane dnia 14-06-2016 21:04
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia skąd u ciebie tyle pychy
Trudno uchwycić właściwy czas, lecz łatwo go przegapić. (Sima Qian)

Autor

RE: Wierszowąż

#165

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 14-06-2016 21:58
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia skąd u ciebie tyle pychy Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia skąd u ciebie tyle pychy duma twoja mknie na płozach
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#166

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 15-06-2016 11:31
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia skąd u ciebie tyle pychy Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia - skąd u ciebie tyle pychy duma twoja mknie na płozach bacz byś nie została z niczym

Autor

RE: Wierszowąż

#167

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 15-06-2016 17:11
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia skąd u ciebie tyle pychy Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia - skąd u ciebie tyle pychy duma twoja mknie na płozach bacz byś nie została z niczym och ja prószę niewymowne
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#168

SzalonaJulka

Użytkownik

Postów: 2351
Skąd: Bronowice

Dodane dnia 16-06-2016 13:57
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia skąd u ciebie tyle pychy Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia - skąd u ciebie tyle pychy duma twoja mknie na płozach bacz byś nie została z niczym och ja prószę niewymowne kac morderca ściska skronie
nikt nie reklamował szczęścia jak podpasek jesteś tego warta (ja)

Autor

RE: Wierszowąż

#169

kamyczek

Użytkownik

Postów: 218
Skąd:

Dodane dnia 16-06-2016 15:23
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia - skąd u ciebie tyle pychy duma twoja mknie na płozach bacz byś nie została z niczym och ja prószę niewymowne kac morderca ściska skronie chyba sobie setę golnę
Trudno uchwycić właściwy czas, lecz łatwo go przegapić. (Sima Qian)

Autor

RE: Wierszowąż

#170

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 17-06-2016 09:53
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia - skąd u ciebie tyle pychy duma twoja mknie na płozach bacz byś nie została z niczym och ja prószę niewymowne kac morderca ściska skronie chyba sobie setę golnę albo nawet dwie za moment
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Wierszowąż

#171

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 17-06-2016 14:52
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia - skąd u ciebie tyle pychy duma twoja mknie na płozach bacz byś nie została z niczym och ja prószę niewymowne kac morderca ściska skronie chyba sobie setę golnę albo nawet dwie za moment lecz czy damie to przystoi

Autor

RE: Wierszowąż

#172

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 17-06-2016 19:35
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia - skąd u ciebie tyle pychy duma twoja mknie na płozach bacz byś nie została z niczym och ja prószę niewymowne kac morderca ściska skronie chyba sobie setę golnę albo nawet dwie za moment lecz czy damie to przystoi tak pociągać już od świtu
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#173

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 17-06-2016 22:20
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia - skąd u ciebie tyle pychy duma twoja mknie na płozach bacz byś nie została z niczym och ja prószę niewymowne kac morderca ściska skronie chyba sobie setę golnę albo nawet dwie za moment lecz czy damie to przystoi tak pociągać już od świtu bozia gotów skórę złoić
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Wierszowąż

#174

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 18-06-2016 14:12
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia - skąd u ciebie tyle pychy duma twoja mknie na płozach bacz byś nie została z niczym och ja prószę niewymowne kac morderca ściska skronie chyba sobie setę golnę albo nawet dwie za moment lecz czy damie to przystoi tak pociągać już od świtu bozia gotów skórę złoić i cellulit z tyłka wytłuc
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#175

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 18-06-2016 16:06
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia - skąd u ciebie tyle pychy duma twoja mknie na płozach bacz byś nie została z niczym och ja prószę niewymowne kac morderca ściska skronie chyba sobie setę golnę albo nawet dwie za moment lecz czy damie to przystoi tak pociągać już od świtu bozia gotów skórę złoić i cellulit z tyłka wytłuc chociaż co do cellulitu

Autor

RE: Wierszowąż

#176

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 18-06-2016 17:23
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia - skąd u ciebie tyle pychy duma twoja mknie na płozach bacz byś nie została z niczym och ja prószę niewymowne kac morderca ściska skronie chyba sobie setę golnę albo nawet dwie za moment lecz czy damie to przystoi tak pociągać już od świtu bozia gotów skórę złoić i cellulit z tyłka wytłuc chociaż co do cellulitu rzecz jest przecież całkiem jasna
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#177

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 18-06-2016 18:28
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia - skąd u ciebie tyle pychy duma twoja mknie na płozach bacz byś nie została z niczym och ja prószę niewymowne kac morderca ściska skronie chyba sobie setę golnę albo nawet dwie za moment lecz czy damie to przystoi tak pociągać już od świtu bozia gotów skórę złoić i cellulit z tyłka wytłuc chociaż co do cellulitu rzecz jest przecież całkiem jasna nikt nie lubi go na tyłku

Autor

RE: Wierszowąż

#178

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 18-06-2016 18:29
Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia - skąd u ciebie tyle pychy duma twoja mknie na płozach bacz byś nie została z niczym och ja prószę niewymowne kac morderca ściska skronie chyba sobie setę golnę albo nawet dwie za moment lecz czy damie to przystoi tak pociągać już od świtu bozia gotów skórę złoić i cellulit z tyłka wytłuc chociaż co do cellulitu rzecz jest przecież całkiem jasna z niego nie ma się profitu
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Wierszowąż

#179

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 18-06-2016 20:53
Sorry, Milu, Lilah była minutę szybsza Kiedy rano ścielę łoże góra gnomów na mnie siada bardzo twardy jest to orzech ale jam - Szeherezada bez problemu dam im radę sprawa nie jest trudna mając tylko jedną wadę nadzieja nie jest złudna jeszcze więcej mogę zrobić byle tylko chciała wola mogę pomknąć i w sto koni a cóż - wciąż nie brzmi chorał spojrzę tylko z gniewem w niebo czemu złości się i grozi nie - to gnomy bimber pędzą czyniąc to pod okiem bozi no a bozia jak to bozia w łaskawości swojej macha lepszy bimber niźli woda można zdrowo się nahahać gnom do gnoma mówi zatem jeśli niebo tak łaskawe bierzmy życie dziś na klatę bozia będzie sprzyjać sprawie napędzili bimbru tyle że popłynął niczym rzeka usłyszały krokodyle i pomknęły wygrać przetarg konkurencja była duża nawet bozia stanął w szranki niespodzianka - wygrał w cuglach no i zabrał wszystkie fanty krokodyle wpadły w rozpacz gnomy drapią się po brodach jednak przetarg - rzecz nieprosta a wszystkiemu winna bozia pościeliłam łoże z trudem bo pijany gnom w nim zasnął a nie jestem przecież gburem choć korciło by go trzasnąć nagle czuję wzrok na plecach a to bozia na mnie patrzy ładnie to gniew w sobie wzniecać? przytul gnoma no i zaśnij ale z gnomem zmiłujże się przecież śpi zalany w pestkę coś mamrocze przez sen wierszem i zajmuje tylko miejsce gnom nie gnom miłować trzeba chociaż może nie fizycznie kochaj zrozum błędy przebacz łezka się na oko ciśnie tak więc legam obok trolla a on psubrat ani ani widać taka bozi wola nagle wskoczył mi do krtani chwytam czarta resztką siły na wykrztuśnej pluję śliną wtem napastnik zaczął kwilić gdzie mój binokl gdzie mój binokl każda zemsta słodką bywa bozia zakrył dłońmi oczy nie chcąc ujrzeć wieloryba albo jakiejś głupiej flądry gnom się schował na dnie flaszki o binoklu myśl porzucił za to skrzętnie zbiera fakty a ja gdzieś posiałam bucik reklamacje składaj bozi tupię przy tym bosą nóżką która w bucie nie chce chodzić but należy się kopciuszkom bozia patrzy na mnie krzywo z zachowania dam ci pałę i nie wezmę cię na piwo choć znam świetnych pubów parę gnom na gnoma zerka chytrze z oczu bije kino grozy choć ma stwora niezły wytrzeszcz to jest zdolna do hipnozy o żesz jasna - mówi bozia - gdy hipnozę włączy stwora szlag mi trafi bimbru podaż chyba wezwę tu znachora albo lepiej egzorcystę może ten oczyści klimat przy czym łyknie małpkę czystej ździebko z boczku się przekima a co z nami - jęczą gnomy - czy nam nic się nie należy każdy z nas byłby łakomy jak bez bimbru w bozię wierzyć wy łachudry wy niecnoty zagrzmiał bozia z wyżyn nieba a brać mi się do roboty wtedy będzie bimbru wlewa gnomy stają w równym rzędzie bo nagroda warta pracy zaś zwycięzca ważny będzie chyba że... to jakiś haczyk stoję patrzę zbaraniała gnom zawraca kijem rzekę dżyzas czyżbym skretyniała chyba muszę wypić setę rzucam grzywką w lewo prawo zamiast bimbru rzeka mleka bozia mruczy: chłeptaj babo więc ja chłeptam i nie zwlekam a tu w ustach ajerkoniak co za cuda co za dziwy a to się sprawiła bozia gnomy z miejsca: cud prawdziwy gdy jajeczny trunek płynie korci by napełniać kadzie z butelkami ciągnę skrzynię gnomy się rzucają na mnie chyba męczę się z deżawi znowu ranek - ścielę łoże a straszydła - pal je diabli! byle tylko było zdrowie już zakładam barwną kiecę trochę różu na policzki jeszcze tylko jakiś pretekst i kankana biegnę ćwiczyć bozia zacznie gwizdać z werwą ja rytm złapię ekspresowo gnomy wręczą złote berło i ogłoszą mnie królową krokodyle złożą pokłon kobra z boą zwiną w warkocz a ja się zachwycę sobą bo warto naprawdę warto bój się boga - mówi bozia - skąd u ciebie tyle pychy duma twoja mknie na płozach bacz byś nie została z niczym och ja prószę niewymowne kac morderca ściska skronie chyba sobie setę golnę albo nawet dwie za moment lecz czy damie to przystoi tak pociągać już od świtu bozia gotów skórę złoić i cellulit z tyłka wytłuc chociaż co do cellulitu rzecz jest przecież całkiem jasna nikt nie lubi go na tyłku kiepsko gdy spódnica ciasna [Dodano 19-06-2016 18:30] To co, dziewczęta, zmieniamy wątek? Która podrzuci nowy początek? [Dodano 20-06-2016 17:44] Lilah zaproponowała nowy początek, więc ja dokładam swoje trzy grosze: Noc Kupały całkiem blisko zbierać kwiecie czas najwyższy
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#180

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 20-06-2016 20:19
Noc Kupały całkiem blisko zbierać kwiecie czas najwyższy no i drewno na ognisko