e, bez przesady, od razu dysonansem

zamiast



może

?

Zostaje aliteracja, a i czasownik inny.

Cześć wszystkim Nie było mnie parę lat, fakt. Po wspomnianym 2017 przestałem pisać, a do tego tekstu wróciłem całkiem przypadkowo

Miladora, zgadzam się, że coś jest narzeczy, aczkolwiek nie widzę jak "śniąc" rymuje się z "rąk" i dlaczego ewentualnie ten rym miałby być wadą

Z tym snów, śniąc, prześniwszy. Drugie można by zamienić na "śpiąc", aczkolwiek wolałem podkreślić to śnienie, bo istotnie, "notowałem" sen, śniąc.

No i tak, to bardziej notka niż wiersz, ale ja juz lubię takie prozowiersze

po to jest kursywą, żeby pokazać celowość upotocznienia. a upotocznienie jest dla lepszego rytmu (i nie tylko).

nachodzenie na siebie jest również celowe.

co do cytatu - nie, żadnych spójników, tu są niepotrzebne, a sądzę, że czytelnik jest w stanie dopowiedzieć sobie ten przecinek.

dzięki za sugestie, ale Twoje zmiany nieco kładą rytm tej strofy.

za komentarz również dziękuję

dzięki

dzięki

że też się Wam chciało grzebać w moich starociach...

nie, wkurwiennie nie było, choć, jeśli są wyczuwalne, to coś w tym musi być.

Wow, wypada mi podziękować za długą i wnikliwą lekturę.

w zasadzie to nie jest jeden wiersz, nie umiem od jakiegoś czasu (albo i od zawsze?) napisać jednego wiersza - takiego, który by się zaczynał w punkcie a, a w punkcie b można by mówić o puencie. jednocześnie daleki też jestem nazywać tę pisaninę wieloma wierszami, to raczej urywki - z jakichś bredzonych dialogów, w głowie mam straszną polifonię. i daję się jej czasem ponieść, wplatając między to własne uwagi. taki dziennik z tego przez to wychodzi. dzieki za odwiedziny raz jeszcze

bardzo dobry tekst, wreszcie jakaś narracja

no właśnie miało być, że jest mocny jak herbata, a przy tym mocny w uporze, a nie jak mocny w uporze jak herbata... trochę przesadziłem.

fakt, może przesadziłem z ilością. na początku te wiersze ukazywały się oddzielnie. teraz chciałem to zebrać w jednym. widać zabieg ciut nietrafny. dzięki za komentarze i pozdrawiam

być może przegadany. to nie jest jeden wiersz, tylko 5 wierszy.

ale nie idzie mi o ilość recenzji, tylko o strategię pisania.

wtryń narrację w wiersz to powiedzą, że proza, a jak nie wtrynisz, to powiedzą, że albo wiersz jest słaby, albo że się odwołuje to jednego z dwóch wiodących nurtów: obrazowego lub lingwistycznego.

w sumie gdyby tak klasyfikować do prozy, to i 3/4 poezji Tadeusza Różewicza (dla przykładu) byłoby prozą.

niemniej jednak dziękuję za uwagi

w zacytowanym przez Ciebie fragmencie cały czas się zastanawiam nad dwoma rzeczami: czy "dziesiątek" nie zamienić na "dziesiątków" (racje gramatyczne przemawiają za tym, żeby nie zamieniać, jednak coś mi mówi, że "dziesiątek" odnosi się jakby do rzeczy ożywionych, a nie martwych, jak metalowe kółka) i czy nie wykreślić "prawdopodobnie". Natomiast nad pierwszą strofą pracę chyba już skończyłem, ale jestem otwarty na sugestie.