Bardzo ciekawy wiersz, choć w pewnych miejscach ujęłabym słów, żeby był mniej dopowiedziany. Generalnie widać potencjał autora.

Bardzo dziękuję za docenienie wiersza i roli wszystkich Penelop w trybie oczekiwania

Dziękuję, Yaro

Wszystko się zmienia i na zewnątrz i wewnątrz człowieka. Zmieniają się więc także relacje. A gdyby tak żyć tylko TU i TERAZ, bez oglądania się wstecz, bez intensywnego myślenia o tym co jutro, pojutrze, za ileś lat.. Może wtedy ciągle widzielibyśmy tę samą intensywność barw?

Zgadzam się, tęsknoty tu aż za wiele..

wolnyduchu - dziękuję za dobre słowo

wolnyduchu - rzeczywiście, ktoś bliski na zimne dni, które nadchodzą to najlepszy żywy pled
pociengiel - być może przegadałam. Wyszłam z wprawy, bo rzadko teraz piszę

Apisie, z wielkim zaciekawieniem zawsze czekam na Twoje rymowane komentarze, bo są "w punkt". Dziękuję

Bardzo wzruszający, osobisty wiersz, ale na tyle uniwersalny, by każdy kto kogoś stracił mógł poczuć to ciepło uczucia jakie masz do Taty. Pozdrawiam serdecznie

Każdy czasem wpędza się w jakiś kanał. Takie życie.

Przewrotny wiersz. Bardzo mi się podoba. Jedyne co troszkę drapie to te rytm Słońca- końca. Poza tym super

wolnyduchu - cieszę się, że się przespacerowałaś w te rejony

Miło, ż przypomniałaś mi ten wiersz. Dziękuję

Zgadza się, to smutny wiersz z okresu, kiedy nie było mi do śmiechu. Pozdrawiam serdecznie, dziękując za odwiedziny

Bardzo wzruszający i działający na wyobraźnię. Doczepię się tylko do tego fragmentu:

nie da się, kochana, spadać w górę ani wznosić się w dół, więc te dookręślenia "spadają w dół" i "wznoszą do góry" troszkę drażnią.
Poza tym pięknie.