Gago,
Tekst "Rozegnij ślicznotko kolana" sugeruje że krzywe. Do fochów prowadzi, nie do zmysłowych chwil .

W rozchylaniu pobrzmiewa zmysłowość, a w rozginaniu przemoc.

Gago,
piękny wiersz. Bardzo zmysłowy. Erotyczna energia kipi tak, że pokrywki podskakują.
Zmieniłbym:
- "rozpinasz łodygi" na "rozchylasz łodygi",
- "na długich żyłach" na "w długich żyłach"
Usunąłbym też podkreślenie. Tekst sam się broni. Falliczne wizja wyłaniająca się z Twoich słów jest wyraźna i doskonale widzimy, bez podkreśleń, to co peelka pamięta .

Nalko,
jestem zaszczycony Twoją wizytą. Dziękuję za pozytywny komentarz.
"Zatem warto dopracować" piszesz, a ja się czuję jak ON z tego dowcipu z brodą.
ONA: "Wciągnij brzuch", a ON już wciągnął.

Dziękuję Miladoro za komentarz. Skorzystałem, a za jakiś czas jeszcze wrócę do tego wiersza.

Nalko,
podoba mi się lekkość i nastrojowość wiersza.
Myśl przewodnia nie jest szczególnie odkrywcza, ale czyż wszyscy nie zajmujemy się ciągle tymi samymi motywami?
Jak się nad tym zastanowić to jest coś okrutnego, w tym że drobne zaniedbania czy też grzeszki niszczą rzeczy naprawdę ważne.


Może "po kiego przyszedł"?

Może "misterny"?

Urzekający wiersz. Rozpłynąłem się w tym jego nostalgicznym nastroju.

Piękny
Tylko ten tytuł Sam altannik by wystarczył

Śliczny, tylko na kontrastującą język sobie można połamać

Muszu,
większość utworów zamieszczanych w dziale poezja to wiersze nieregularne. To nie przypadek. Autor ma z głowy takie problemy jak liczba zgłosek w wersie i średniówka. Wielkie wyzwanie to rymy gramatyczne. Wszystko już było i tak trudno uniknąć wtórności, sztampowości.
Ja lubię wiersze regularne. Próbuje je pisać i wiem jaka to harówka. Ale niema innej drogi. Skoro wybiera się tę formę trzeba być perfekcyjnym.
W tym wierszu jest subtelna wrażliwość jego lektura sprawiła mi przyjemność. Na oko, ze dwie dniówki pracy i będzie dobry

Wróciłem do tego wiersza i dobrze. Wzrusza i zachwyca. Przyciąga mnie twoja subtelna wrażliwość Introwerko. Nie lubię tylko tych gierek z rozstrzelonymi wyrazami i nawiasami. To pewnie przez to, że studia skończyłem w XX wieku .

Uważam, ze ten wiersz ma potencjał. Warto dopracować formę, usubtelnić pointę.
W moim oczytaniu: podmiot liryczny zachęca adresata, osobę jej bardzo bliską, którą darzy uznaniem, do wyjścia z roli pępka świata. Obiecuje w zamian łaski liczne. Myśl może nie przełomowa ale trafna i godna poetyckiego wyrazu.

Dziękuję Miladro.
Dzięki Twoim, bezcennym, uwagom do moich tekstów naprawdę dużo się nauczyłem.
Zolu,
Twoja pochwała sprawiła mi wielką radość. Czuję się jak przeciętny lecz ambitny uczeń, którego pani pochwaliła przed całą III a. Dziękuję. Dobrze wiedzieć, że jest ktoś komu się podoba. Bo Mil, moja wierna recenzentka, tylko łaje .

Dziękuje Miladoro. Już po modyfikacjach. Do ostatniego wersu rymu nie będzie. Tak mi się podoba .

Dzięki Mil. Trafne uwagi. I i II strofa miały być groteskowe, stąd różne odgłosy (rozważałem nawet skrablowy wyraz nabździć ), ale może faktycznie to niesmaczne. Pomyślę