Fascynująca historia . Pomysł z końcem świata niezwykły, intrygujący, świeży. Bardzo mi się podoba .

Rzeczywiście, gorzka ta miniaturka, ale najeżona wieloma emocjami. Czasem bywa tak, że jednym coś się udaje, a innym nie. Szereg czynników na to wpływa, ale bohaterka chyba dobrze wykorzystała swoją szansę. Coś za coś. Świetnie to widać w Twojej opowieści.

Pozdrawiam .

Przeżyte chwile zmieniają nasz sposób myślenia i postrzegania świata. Ewoluujemy, choć znam takich, którzy z wiekiem wcale nie zmądrzeli...

Sugestywna opowieść. Skupia na sobie uwagę.

Pozdrawiam .

Obrazowy opis wciąga i sprawia, że chce się czytać dalej o losach bohaterów sierocińca. Bardzo mi się podobało .

Pozdrawiam.

Z tekstu nostalgicznego od razu trafiłam na dosadny . Ostro zabawia się Twój bohater, ale nad "tępem" musi popracować.



Obraz degeneracji wszelkich uczuć i emocji rzuca się w oczy od razu, a bohaterowie zdają się tym nie przejmować. Korzystają z życia na szybko i gwałtownie. Co kto lubi. Język mi nie przeszkadza, ale nie powiem, że ten styl jest moim ulubionym. Dzisiaj jednak podziałał ożywczo .

Pozdrawiam .

A ja się uśmiechnęłam czytając Twój tekst. Może i znany motyw oszukiwania oszustów, ale ponadczasowy. Krótka forma ładnie podkreśla opowiastkę. Podobało mi się .

Pozdrawiam .

Zgadzam się z Darconem. Dla mnie prolog jest bardzo sztuczny w swej formie. Nie przekonują mnie bohaterowie i prowadzona przez nich rozmowa. Język wieje sztucznością, choć chciałby przypominać ten pasujący do epoki w Twojej powieści. Z pewnością należy się przyjrzeć tekstowi i może go zmodernizować. Sama zapowiedź powieści jest interesująca. Warto nad nią jednak popracować.

Pozdrawiam .

Podoba mi się płynność, słowa idealnie pasują do siebie. Lekkość łączenia ich w zdania to naprawdę duży atut. Temat dotyka problemu trudnego, bo samotność to chyba swoisty temat tabu w społeczeństwie. A miejsce "dzięki" klientom popada w marazm i stagnację. Brak radości i witalności skazuje lokal na nieciekawy los.
Podobało mi się.

Pozdrawiam serdecznie .

Pogmatwane losy bohaterów zaciekawiają. Objętość opowiadania też mi odpowiada. Przyjemnie się czytało. Wiele zagadek do rozwiązania pojawia się w tekście. To dobrze . Oby tak dalej.

Pozdrawiam serdecznie .

Darcon, cieszę się, że teksty przypadły Ci do gustu. Naprawdę miło usłyszeć, że podążam we właściwym kierunku . Co do Effie i wampirów, to później tak naprawdę wampiry stają się tłem. Skupiam się na emocjach, zdarzeniach i dylematach, które trapią tamten świat. Wszystko oblepia mrok, groza i brak nadziei...

Pozdrawiam serdecznie .

Mike, bardzo dziękuję za odwiedziny i tak miłe słowa . Aż się leciutko wzruszyłam . Cieszę się, że grzybowa opowieść przypadła Ci do gustu. Ja też uwielbiam zbierać grzyby, ale później ich nie jem. Frajdę daje mi poszukiwanie i spacerowanie po lesie. A w tym magicznym świecie i ja sama się przyjemnie zatracam . Błędy poprawione.

Wasinko, moja walka z interpunkcją trwa, ale na razie znów przegrywam . Dziękuję za wskazanie wszystkich potknięć. Poprawiam je. NieIdealne wpisuje się w nasze pragnienia istnienia w świecie pełnym dobroci i harmonii, ale ono nie jest idealne. A właściwie to ludzie mają wady...

Al-Szamanko, pięknie dziękuję za komplementy . Placuszki z cukinii polane sosem koperkowo-czosnkowym są bajeczne w smaku . Mam nadzieję, że nowe fragmenty dostarczą kolejnej porcji intensywnych wrażeń.

Pozdrawiam serdecznie .

Smutne opowiadanie, ale gdybanie co by było, gdybyśmy coś zrobili lub nie zrobili czegoś, i tak nie zamieni teraźniejszości w przeszłość. Dla mnie dzisiaj zbyt przygnębiająca opowieść, ale ładnie i zaskakująco napisana. No i ta nieszczęsna petunia. Chyba kwiat jednego sezonu, więc jej tęsknota nie będzie długotrwała.

Pozdrawiam .

Straszny świat przyszłości prezentujesz. Sztuczne widoki zamiast prawdziwych, maniakalnie sprzątające roboty (Twój wzbudził jednak sympatię u mnie i wywołał uśmiech), zakazane jedzenie i pewnie jeszcze cała masa innych rzeczy, za które można ponieść karę. A na końcu kobieta, ale nie byle jaka . Ciekawe, co będzie w drugiej części? Tę czytało mi się gładko i przyjemnie.

Pozdrawiam .

Przyjemny fragment, nastrojowy troszkę. Dobrze mi się czytało. Lubię smoki i to nas z pewnością łączy w pisaniu .

Pozdrawiam serdecznie .

Dzisiaj przeczytałam coś naprawdę niezwykłego. Może to z racji nastroju i myśli, Twoja opowieść wydała mi się taka namacalna i żywa. Przeżyłam ją razem z Poniedzielnikiem, żółwicą, nawet latające ryby wryły się w mój umysł. Mogłabym czytać dalej tę historię, po trosze traktując ją jak opowieść przygodową, choć to przecież analiza ludzkiej samotności, która odkrywa to, co na co dzień niewidzialne i zakryte. Rzadko tak głęboko sięgamy w siebie i dopiero sytuacje niezwykłe lub ekstremalne mówią o nas najwięcej. Przynajmniej ja tak to odbieram.
Bardzo mi się podoba .

Pozdrawiam serdecznie .