Pięknie oddałaś też ludzką ułomność, ale w kontekście Boga to rzecz oczywista.Pięknie ujęłaś dążenie bohaterki, by Go w końcu poznać.I poznała, odnajdując najkrótszą z dróg

mocne!Ogólnie mocny wiersz. Zostaje w głowie.

je­steś jesz­cze nie­na­ma­lo­wa­niemwciąż zbie­ram twoje rysywy­ostrzam za­pa­trze­nie - ukła­dam je w nie­po­wta­rzal­ność już miesz­kasz w sło­wach -oszczę­dzam tylko ciszę by póź­niejwy­krzy­czeć je naj­gło­śniej

grosz do gro­sza a póź­niej lu­to­wa­nie urwa­ne­go uchapo­zwo­li przy­nieść czy­stą wodę

za pło­tem stoi są­siaduśmie­cha się do zdję­ciaz krzy­ża

pra­wie daje prze­strzeń do in­ter­pre­ta­cjina nie­skoń­czo­nej po­wierzch­ni po­mię­dzy przed i powcze­snym.

Jest świetny klimat i obrazowość, ale brakuje mi tu trochę warstwy liryczne

Całkowicie zgadzam się z Ajw...

Podoba się bardzo!

Nic dodać nic ująć. To co prawdziwe i smutne opowiedziane w bardzo subtelny sposób. Gratuluję!