A ja myślałem, że to specjalny zabieg, podkreślający cynizm wynikający z bezradności podmiotu lirycznego, tym bardziej, że został tu użyty zaimek. (Stwierdzenie jestem bezpłodna klaruje rzucone wcześniej opowiem może...

i tutaj broniłbym nawet tej zauważonej - choć niezamierzonej - dosłowności.

Ogólnie, ciekawy wiersz. Oprócz wyżej wymienionego podoba mi się również fragment


Uśmiech za bezcen też się jakoś broni i nawet inwersja w pierwszym wersie i zaimek pisany wielką literą wydaje się tutaj pasować.

Znowu ciekawie. Muszę odwiedzić też inne Twoje wiersze
Tym razem ciężko i przytłaczająco.

Pytania mam następujące:


chyba powinno być odpłynąwszy? I postawiłbym tutaj przecinek, albo przesunął do poprzedniej linijki.

W końcówce:

może warto by pokombinować z szykiem, żeby tak na siebie nie wpadały te rymy?
Właściwie wystarczyłoby zmienić przedostatni wers na: I zdałem sobie sprawę-

Ciekawie tutaj. Według mnie mogłoby spokojnie trafić na górną półkę.
Prosty i wyrazisty, ale zarazem dający do myślenia. Dobra końcówka. Nienarzucające się rymy.

Jeżeli miałbym się czegoś czepiać, to tutaj widziałbym jednak drugi raz że. Brzmieniowo bardziej mi pasuje.

Ciekawe te kłaczki, pomysł na formę, połączenie pierwszej części z trzecią.Druga też fajna, szczególnie przypadło mi do gustu.
Podoba się.

złanoc dlatego, że nie na dobranoc. Tak sobie to wymyśliłem, że zamiast "nie czytałaś Kundery/na dobranoc" będzie na złanoc, żeby podkreślić, że zła, i tak dla zabawy też. A ta końcówka to rzeczywiście totalnie przekombinowana. Nie wiem, może to wywalę.

Dziękuję za zajrzenie, też bym wolał, żeby odkrył przede mną coś wyrazistego. Pozostaje próbować dalej.

Moim zdaniem, "ze sobą" jest tu zbędne.

i to tylko kobiety tak mają?

Coś z tymi rymami jest nie tak, tzn. przeważają dokładne, ale np. na początku, na środku (trzecia strofa) i na końcu ich brakuje. Czy to było zamierzone i ma jakiś cel?

Poza tym, miejscami wymuszona inwersja, by dopasować się do rymu.

Jeżeli chodzi o przekaz, to bardzo proste komunikaty, nie dające pola do własnych przemyśleń (co sprawia, że odbiorcy pozostaje tylko zgodzić lub nie zgodzić się z tym, co czyta).

Pozdrowienia.

Witaj,

Niestety widać, że pierwsze.

1. Raczej odchodzi się od zaczynania każdego wersu wielką literą.
2. Zaimki osobowe w wierszach małą literą
3. co to za zero?
4. Inwersjom mówimy nie: trzeba nabrać wprawy i wypracować sobie wyczucie, żeby dobrze brzmiały.
5. Rymy nie brzmią dobrze. Pierwsza zwrotka jeszcze by się wybroniła, ale później są one zbyt dokładne, a w niektórych miejscach gubią się całkowicie.
7. Nierówne te zwrotki: przy przeplatanych rymach czasem masz 7 sylab, czasem 8...

6. Tytuł dobry.

Także tego...

Tak, wiem, może źle się wyraziłem. Nie rozumiem ułożenia tego wersu w wierszu. Jeżeli miałby łączyć się z poprzednim, to zamiast kropki powinien być przecinek. Wtedy byłoby to jednak trochę przydługie zdanie. W każdym razie drugą strofkę uważam za nieco niefortunną.

To dobry wiersz, ale za Gramofonem, niedziela wydaje się całkowicie zbędna. do czego nawiązuje chociaż?

Jeszcze bardziej bez podstawiania.
Zaskakująca jest Twoja interpretacja.

@Leszek Sobeczko a gdyby tak prościej, bez podstawiania?

wokół, wszędzie: ze wszystkich stron
a poza tym gra brzmieniowa z tytułem, jako niepełne dopełnienie tegoż (będąc solą w oku).


a jednak zostawię. Rozumiem, że brak interpunkcji może być lepiej postrzegany niż szczątkowa, ale jestem świadomy swoich znaków.

zgadzam się.

Tytuł zostawiam/
Pozdrawiam

Masz rację, Ophelio, dziękuję. Już poprawiam.