Pozytywnie zazdroszczę tego trochę więcej czasu. Kiedy można choć trochę zapaść się w sobie i pogmerać (jak kto chce ) i w zależności co kto lubi. Jesteś jednym z moich ulubionych poetów. Poczytuję Twoje stare i nowe teksty.

Może wycinka nie, ale do rozumienia zamysłu czasem ciąg tekstów, kontekst tak :-)
Ogólnie znowu nie wiem, czemu wiersz trafił na dolną półkę. Jest dobry :-)

Przeczytałam sobie tak:


mam spopielałą twarz
zamglonym wzrokiem przyglądam się czyimś snom

jedyne co czuję to żar
widzę płonący zamek
słyszę upadek gmachów
dźwięki tysięcy stóp biegnących w nieznanych kierunkach
odbijają się głośnych echem

szata zaczyna się palić
zataczam się do tyłu i spadam

ostatnie co widzę to czerwone kryształy korony
niknące w otchłani błękitu

A po przeczytaniu tekstu i tytułu nie mogę się oprzeć wizji Korony królów :-)

Co tak autor uparł się na te pampersy? Odnoszę wrażenie, że to wycinek z cyklu wierszy.

Trudny żywot Anny. Ciekawie napisany tekst.

Zabieram ze sobą. Czy to dobrze czy źle, że igła się w końcu znalazła?
Aż boję się myśleć jak fajne utwory powstaną, gdy autor jeszcze parę rzeczy zgubi.

Bardzo dobry tekst. Mocna puenta.

Córki sowy... może po prostu bezsenne córki? :-)

Kopalnia?

Zgadzam się autorem, że wszystko ma sens. I papiak też. Bo gwóźdź gwoździowi (ożeż!) nie jest równy. A i kisiel taki ma znaczenie. W tym jest sens, że to metaforyczne pisanie. A dalej jest przecież sarkastyczne pytanie: mała sielanka, co nie?

Są gusta i guściki. Do mnie ten rodzaj poezji nie trafia. Wolę zdecydowanie współczesną. Ale każdy lubi co chce i tworzy własnym stylem. Pozwólmy i bądźmy tolerancyjni. Niech każdy czyta i pochyla się nad czym chce. ;-) Mamy wolność. Ale! w takim razie trzeba przyjmować tez na klatę słowa krytyki, a nie tylko pochwał.

Ożeż! Jakbym się w czasie przeniosła. Jednak wolę współczesne pisanie. Pozdrawiam autora :-)

Ładnie, ciekawie.

Piękny.

Wow! Każdy wers przemyślany. Słowo w sam raz. Nic na wyrost, na zapas. Lubię Twoje pisanie. :-)