kiedy tytuł jest na ''nie'', rzadko mam ochotę zagłębić się w tekst - jak widać, zrobiłam wyjątek. mam alergię na ''niepowroty i niepamięć'', a później było już tylko - średnio. niestety. chociaż doceniam przerzutnie. zwłaszcza w puencie. (nie wrócę).

Dobrze was widzieć/czytać pod wierszem. (Zwłaszcza tak 'pełnie'. Dziękuję.

Dziękuję.

Dziękuję za wasze ślady (bardzo ważne dla mnie).
Pozdrawiam.

Stardust, dla mnie to bardzo dobra wiadomość zwrotna (przerażają mnie poprawki, chociaż wiem, że najczęściej są potrzebne). Dziękuję, że wróciłaś - i dosłownie i w przenośni

absynt, fajnie zobaczyć Cię pod wierszem, zwłaszcza, że to pierwszy raz . Dziękuję.
Pozdrawiam i ja.

Czytam Twój tekst, i mam wrażenie, że wracam: do odczuć, do słów, których mi zabrakło, do przywoływań - zupełnie nieideologicznych. Lubię takie konfrontacje. (I dobrze mi w Twoim wierszu, tylko w tych fragmentach coś mi zgrzyta:
— i:

A może potrzebuję się wczytać? (robię to... i robię).

P.S. Podobają mi się sploty sensów.

Adela, miło, że się podoba, i że przeczytałaś z przyjemnością - wróciła do mnie, więc warto było
dziękuję.

Wiolin, powtórzenie jest celowe (wiem, wiem jak to może wyglądać - ignorantka, itp. ale ja naprawdę rozważam każde słowo). dziękuję, że odwiedzasz moje teksty, że się nad nimi zastanawiasz niosąc pomoc. doceniam

hej pati

Stardust, a więc zaglądasz (że tak sobie pozwolę na małą prywatę - dlaczego nie publikujesz?!), fajna chwila/e . dziękuję.

Wasinka, napisałaś jakbyś była po jednej i drugiej stronie - po mojej bardziej.
lubię i cenię wszelkie odwiedziny pod swoimi tekstami (stanowią jednocześnie odpowiedź i podpowiedź)

Tryby tomikowe, wciąż pracują (a więc istnieje realna szansa, że się doczekasz - i bardzo bym chciała posłać Ci tomik z dedykacją).

mede_a, w większości ''przypadków'' mam podobnie, a więc coś, żeby nie powiedzieć - sporo - nas łączy

morfina (zobaczyłam Twój nick, i trochę mnie zmroziło), na szczęście w miarę szybko wracam do stanu 'przejściowego' - co też bywa dyskusyjne.
zabieram się za poprawki, chociaż za puentę nie ręczę - to trochę potrwa (w przeciwnym razie, zmasakruję wszystko).

romantyczna, dziękuję za poczytanie i widzialny ślad

mede_a, trochę tak, a trochę nie i, niech tak pozostanie - unikam dopowiedzeń. dziękuję, że zajrzałaś.
pozdrawiam.

Vanillivi, dziękuję. (końcówka miała tworzyć klamrę, ale możliwe, że tworzy ją jedynie dla mnie).
pozdrawiam.

Wiolin, przez kota* . poza tym, pozwolisz, że się z Tobą nie zgodzę, tzn na proponowaną zmianę (?) może technicznie kuleje, ale zachowuje sens o jaki mi chodziło, po poprawce sens zmieniłby się znacznie (choć to taki 'nibydrobiazg'.
pozdrawiam.

Witaj Adelo
Przyznaję, że podczas pisania odczuwałam niepokój, dlatego też komunikat zwrotny - o spokoju - jest dla mnie ważny.

Pozdrawiam i ja.

Dziękuję kamyczku.

Witaj amsa Dziękuję.

Dziewczyny, dziękuję za poczytanie i widzialne dla mnie ślady.

Introwerka, ten fragment Twojego komentarza zabieram bez pytania

Pozdrawiam.

Hej, Werka Miło, że ''odsamotniłaś'' tekst, i że coś z niego uznałaś za warte zapamiętania. Zapamiętam

Pozdrawiam.

Vanillivi, dziękuję za pobycie z wierszem/w wierszu. Pozdrawiam

Mike, co prawda inny nastrój towarzyszył mi podczas pisania tej miniaturki, ale cieszę się, że podzieliłeś się ze mną swoimi odczuciami i, nie ma czego wybaczać. Oby więcej takich śladów.

Pozdrawiam.

Zola, rzeczywiście to ekfraza, ale o wiele bardziej złożona niż ''jakotaki'' obraz, bez którego - jak sądzę - dość dobrze sobie radzi. Dla mnie to ważny tekst, choć taki drobiażdżek, ponieważ udało mi się w tych paru słowach oddać stan, jaki mi wtedy towarzyszył (przemijanie/nawarstwianie/lęk o przyszłość).
Cieszę się, że jesteś ze mną szczera. Bardzo sobie tę cechę/zaletę u Ciebie cenię.

Pozdrawiam.
(I, być może do następnego, lepszego kiedyś).