notoco.
Pomyśl, może (na pewno) w wierszach nie liczą się tylko poprawności ortograficzne i stylistyczne. Ale to co autor przeżył, czego doświadczył i tym właśnie dzieli się z innymi. W lepszy lub gorszy sposób. Jednym to się spodoba i odczują moc wiersza. Innym nie.
Są gusta i guściki. Ja nie trafiłem w Twój. A ty (gdy poczytałem Twoje wierszyki) nie trafiłaś w mój.

z uśmiechem Michael k.

Pozdrawiam

,,Nieprzychylne recenzje również są pozytywną reakcją.
Gorzej by było gdyby moje powieści nie wzbudzały żadnych emocji."
- Paulo Coehlo

Zniechęcenie? Nie znam takiego słowa
Ja piszę ponieważ sprawia mi to ogromną radość, przyjemność i zabiera mnie to w inny świat. Odrywam się myślami od wszystkiego, pozwalając im fruwać gdzie chcą.
Jeśli chodzi o wiersze, to przyznaję, nie mam do nich ręki.
O wiele bardziej wolę pisać opowiadania, i aktualnie piszę książkę. Wierszami zajmuję się od niedawna i za każdym razem gdy jakiś piszę, to piszę go pod wpływem pojawiającej się weny, lub po jakimś doświadczeniu przez które przeszedłem. I gdy piszę, piszę to co samo układa się w mojej głowie, a nie staram się układać tego w ramy i schematy podane w książkach typu ,,Jak nauczyć się pisać wiersze" hehe
Owszem, nie neguję całkowicie teorii, i nauki pisania. Ale w moim przypadku, jeśli chodzi o wiersze, to na papier wylewam moje myśli, a przede wszystkim uczucia. Ubierając je w taki sposób, jaki podsuwa moja wyobraźnia.
Dziękuję Szczepanowi za bardzo miły i pokrzepiający komentarz.
I również Mili za cenne wskazówki.
W najbliższym czasie postaram się wstawić pierwszą część opowiadania które po raz pierwszy opublikowałem na fb w zeszłym roku.
Jeszcze raz wszystkim dziękuję. Również "notoco"
Bardzo fajnie że jest taki portal w którym można sobie wzajemnie pomagać i zachęcać się wzajemnie do pisania.

Pozdrawiam

notoco
To wejdź sobie na stronę
http://www.gokplosnica.pl/wydarzenia/.../xiii-konkurs-tworczoci-wasnej-undefinedzote-piorkoundefined

Dla twojej wiadomości mam na imię Michał Kowalkowski.
Żebyś nie musiał długo szukać. pozdro

Nie wiem czy piszesz z własnego doświadczenia, ale fragment

Jest na prawdę mocny. Pokazuje że uciekamy z czterech, ciasnych ścian pokoju, w rozległy świat by odnaleźć spokój, i pozbierać myśli. Sufit i ściany są fatalnymi przyjaciółmi gdy serce krzyczy z bólu. A w rozległym świecie również ciężko odnaleźć spokój. Bo przecież to, co może uleczyć zranione serce, to przytulenie i cichy szept: ,,Też Cię kocham".

Krótki ale zawierający treść która przemawia i dotyka czytelnika. Bardzo podoba mi się fragment
Uwielbiam teksty które nie potrzebują zajmować wiele miejsca na kartce ale zajmują miejsce w sercu.

Brawo

I pozdrawiam

Wciągająca. Dlaczego? Ponieważ czytelnik chce poznać koniec tej historii. Bardzo fajnie zachęcasz na samym początku by doczytać do końca. Opisy bardzo obrazowe i plastyczne. Miejscami wchodzi się niejako w miejsce głównego bohatera.

Pozdrawiam

Dziękuję za każdy z komentarzy.
A jeśli chodzi o pisanie w ogóle, to kieruję się jedną prostą zasadą:
Pisać z serca, dodając szczyptę rozumu. Czyli nie skupiać się tak bardzo na teorii przez którą nie raz może nam umknąć to, co chcemy aby czytelnik odczuł i zrozumiał.
Wiem, wiem że teoria w pisaniu jest ważna. Ale czy nie było i takich pisarzy których gramatyka i inne teoretyczne kwestie leżały?
Byłem ostatnio na warsztatach kreatywnego pisania w Olsztynie. Trwały dwa dni. I wyniosłem z nich wiele teorii i kserówek które dawała nam Pani prowadząca warsztaty. Ale wyniosłem z nich najważniejsze dwie wskazówki.

1. Pisz pisz pisz. Bo im więcej piszesz tym lepiej piszesz.
2. W pisaniu najważniejsze jest pisanie.

Oczywiście że można mnożyć inne punkty i wskazówki. Ale do mnie osobiście te dwie trafiły w dziesiątkę.

Na zakończenie.
Każdy z nas ma swój gust, w który jeden pisarz trafi a w który inny nie trafi.
Każdy z nas jest inny i pisze inaczej.
A co byłoby pięknego w tęczy mającej jeden kolor?

Pozdrawiam