Faktycznie - dwie ostatnie linijki do zwałki.

Koszmar bezsenności. Kto go nie poznał, ten nie pojmie. Tu mamy trafny i wyrazisty opis patologii. Podoba się. Wiarygodne. Nie ma zbędnego słowa, ani silenia się na patos. Czysta prawda.

Jak piękny obraz, który wyszedł spod ręki mistrza
Zwiewność powala, plastyka urzeka, słowo pieści.

W klasie wiersza wolnego masz szanse na coś. Czemu? Fajnie powiewa mi tu postmodernizmem i freestylem, czyli surrealizmem poetyckim. Pozornie sprzeczne słowa grają razem jak dobra orkiestra.
Dyryguj tak dalej. W niedopowiedzeniach odnajdą prawdę...

Nie wiem...to do mnie nie przemawia...są słowa, ale co one znaczą?
A tak na poważnie to nijak. Treściowo i artystycznie.
Końcóweczka też mizerna.

Dość plastyczne i śmieszne. Sporo fajnych neologizmów, które zdają się być solą tego kawałka. Czytałem bez stresu, a to coś!

Słabizna - wiersz o niczym, bez treści i bez pointy. Nóżki brzmią koszmarnie, by nie powiedzieć, diabolicznie. Nie wiem, jaki był zamysł twórczy, ale chyba wolę nie wiedzieć.

Mi też miło, że tak trafnie wyczułem klimat. Klimat chłodu był ewidentny. Poczułem to od razu, co oznacza, że wiersz Ci się po prostu udał

Nie kupuję tego. Przez tego SAM. Skwasiłeś tym wszystko. Wiersz by uszedł ale bez tego zbytku.

Klimatyczna poezja, miła w odbiorze. Mogę tylko pochwalić. Jakoś fajnie się robi czytając coś w tym stylu.

Symbolizm? W dobrym wydaniu. Odwiedziłbym cię gdybym wiedział gdzie szukać. Spoko.

Piękne! Bardzo lubię takie spokojne, naturalne wibracje, a tu potrzęsło mną jak liściem i dobrze
Fajoskie.

Mało odkrywcze, ale przynajmniej śmieszne. Na przyśpiewki ludowe zalecam. Jako wiersz nowoczesny trąci myszką, nie plastikową.

Bardzo zimny, bezcielesny, pozbawiony emocji text. Nie podoba mi się taki rodzaj wiersza, bo mało tu poezji, a dużo jakichś technicznych dywagacji - to nie tędy droga.

Sorry, ale nie kupuję tego kawałka. Infantylizm wali po gałach i mózgowiu, i te koszmarne rymy. Całość słaba, wymagająca ogromnej pracy poprawczej. Koszmarek.