hmury przecierają szlaki słońcu - bardzo ładne.

Zawsze Cię lubiłam, nawet niektóre wiersze, ale mam wrażenie, że już nie wiesz, o czym chcesz pisać, albo coś Ci się wydaje. - serio, serio?! Używasz wyszukanych słów, ale co z tego. Co z tego! Pozdrawiam ciepło i bez urazy.

sól na skórze osiada niezmywalną
warstwą - cząstka, która do mnie dociera, reszta niestety nie.

Dla mnie niestety w tekście zabrakło poezji. Burki z wywieszonymi jęzorami - siadały i co? Pejoratywny wydźwięk fragmentu. Kolokwialny język z sielskością nie ma nic wspólnego.

Są jak drobne meszki które łaskoczą nazbyt
często i niezbyt - tekst nie wyjaśnia czym są drobne meszki, nie wiem, czy chodzi o muchy, inne stworzenia, czy jeszcze o coś innego. Nieudany zabieg z dobieraniem podobnie brzmiących słów, nie odnajduję sensu w tym tekście.

Masz błędne wyobrażenie o Irlandii i na tym poziomie dla mnie wiersz nie istnieje.

bo Irlandia to wolność
od pustych puszek
po Coca-coli

Niestety Irlandia jest okropnie zaśmiecona opakowaniami z take away, między innymi puszkami po coli.

zielona trawa tam rośnie - brzmi fatalnie. Taka Oczywistość. Nie potrafisz oddać klimatu miejsca, obrazować.

Zdejmę kaptur
(Tam kaptury noszą tylko
najgorsi przestępcy)
Zamieszkam w drewnie
jako szczęśliwy emigrant

Nie rozumiem fragmentu, serio. Irlandia słynie ze swobodnego ubioru, szczególnie z dresów, kaptur zaciąga każdy, nie tylko z powodu aury.

Zamieszkam w drewnie? Chcesz szybko zgnić? Czy co?
Od wieków w Irlandii buduje się domy z kamienia. Drewno to deficytowy towar. W czasie kiedy Irlandia była kolonią Angielską, praktycznie lasy zostały wycięte w pień. Drewno było potrzebne do budowy floty. Obecnie lasy są pod ścisłą ochroną i zajmują niewielką część wyspy.

Nadmiar zaimków wskazujących, ogólnie nieudana próbka.

potoczyło się w czeluście i otchłanie - pleonazm

i wyjmij przecinek - mimo że...

ten moment jest nieczytelny:

z przyzwyczajenia
mnie je nosząc przy brzuchu,

poza tym chciałabym już Twój tomik, rozpisać się o nim jako o spójnej kompozycji, a nie wyrywkowo.

kiss

Westchnął, trzewia wzdął i wwiódł
rozrost w górę siotry brzóz. - ożeż ty!

Niezręcznie formułujesz myśli... to wszystko nie tak. Lilah większość wypunktowała.

Dla kogo - dla siebie, do kogo - do siebie, tak mi się wydaje. Nadmiar zaimków, ten wskazujący również do usunięcia. Poza tym tak zbudowana myśl: Nie ma wolności otwórz umysł, deficyt miłości. - jest niezrozumiała. Nie lubię skrócnych zaimków we współczesnym pisaniu, jeżeli nie jest to stylizacja.

Płaskie kamienie udające progi, ubitą glinę
łagodniejszą od siebie — to Bóg
wynika z inności.

Piękna fraza, a może zbitą glinę, litą glinę, booo mnie ubita glina wprowadziła w błąd myślowy :*
Poza tym tak jak lubię, bardzo. Pozdrawiam ciepło

Przeczytałam: wyświechtaną schadzkę z fusów Podoba mi się motyw ojca, oduczyłam się czepialstwa, albo mi się podoba, albo nie... Więc podoba Pozdrawiam ciepło.

Podoba mi się motyw babci w Twoich wierszach, jest w nich zrozumienie i odpowiedzialność za słowa. Podmiot liryczny staje się symbolem, to mi bardzo odpowiada. Pozdrawiam ciepło.

Dla mnie, wartością wiersza są niezwykle sugestywne emocje. Sfera uczuciowości, następstwa poznawania, kondycja peelki, sens relacji i co z nich wynika. Kiss