cholera no, nawet się nie pokusicie o stwierdzenie, że do dupy? wszystko jest lepsze od milczenia...

świetny,

i niech to wystarczy za komentarz

ale wart jest tego, by miał tytuł.

całkiem zgrabnie tylko tytuł zgrzyta

a co Wam w tym tytule tak przeszkadza?

w takim razie mamy odmienne poglądy na tytułowanie wierszy moim zdaniem liczy się wiersz. tytuł może dopełniać jego treści, ale równie dobrze może być tylko oznaczeniem samego istnienia tekstu, coś jak "o, tu jest wiersz". nie widzę racjonalnych powodów, dla których można by uważać wiersz za "półprodukt", bo nie ma tytułu. sądzę, że w takim wypadku i kanon literatury światowej znacząco by się zmienił, jeśli tak stawiać sprawę. pozdrawiam.

tytułwierszajestboskijednymsłowemmówiąc
treśćteżciekawatrochęcynicznazlekkadoząhumoru
dlategoteżuważamtwójwierszzawspaniały

brawo Już jesli aj się nie przyczepię, to jest sukces

ze wszystkich polecanych najbardziej przypadł mi do gustu.

wydaje mi się że taka lekko cyniczna stylistyka, pokazanie jak szukamy jakichś głębszych sensów i tajemnic w płytkiej rzeczywistości, to jest właśnie dobry kierunek dla poezji współczesnej.

co do tytułu - chyba lepiej nie dawać żadnego niż wymyślać coś na siłę? nawet jakby miało być "fajne, chwytliwe, zwracające uwagę" to chyba byłoby mało autentyczne.

poza tym każde zbędne słowo w wierszu chyba działa na niekorzyść, tutaj nie zauważyłam zbędnych.

podoba mi się jak brzmi koniec "... chcesz / przemienić w wiersz."

czy przerzutnia ze słowem "prawda" po to żeby zaakcentować to słowo i jakby semantycznie podzielić pierwszą zwrotkę?

ależ się rozpisałam mam nadzieję że nie zrobiłam jakiejś szalonej nadinterpretacji pozdrawiam!

edit: czytając po raz pierwszy zamiast pawia przeczytałam pawiana, ale może po prostu dzisiaj jestem zmęczona... dlaczego akurat paw? bo pawie są nieme? bo treści brak w tym krzyku i tak naprawdę go nie ma?