bardzo dobry tekst; może faktycznie lepiej pisać o takich sprawach w prosty sposób, trochę na dystans - reportersko, pozornie beznamiętnie; łatwiej wtedy uniknąć niepotrzebnego patosu, sztuczności; może nawet zapis w takim stylu porusza bardziej (bo pojawia się rozdźwięk pomiędzy tematem a sposobem jego opisania);
mam malutkie uwagi:
- msz to co w nawiasie niekoniecznie, to raczej zbędne dopowiedzenie
- pomyślałabym nad zakończeniem (jest ok, ale czy nie dałoby się jakoś wzmocnić?)

Piszesz przyjacielu tekst z emocjami /ładnie poukrywanymi, ale ja je czuję/, jak zauważył przedmówca, ładujesz w czytelnika solidną strzykawę refleksji, coby miał o czym dumać - w to mi graj...Piszesz prosto, tak jak lubię...Czekam na kolejne wiersze.

Jezu, żeś mnie trafił w czuły punkt.
Mam alergię na poezję z okoliczności aktualnych tragedii, a w amatorskiej twórczości to jest temat nader częsty. Zatrzęsła się ziemia, zawalił blok, przyszło tsunami, telewizor pokazał skłębione trupy sterczące z gruzu, zapłakane dzieci, ręce wyciągnięte po paczki z jedzeniem - ach, ach, my, poeci, tacy delikatni, tak europejsko wrażliwi, ach, przecież nie możemy przejść obok tego obojętnie, przecież to takie straszne, takie inspirujące. Dalejże, do pisania. A potem ktoś czyta, napisze komentarz, jak wspaniale, jak głęboko i poruszająco, bo przecież my jesteśmy poeci, my mamy empatię, przejmujemy się i czujemy, widzieliśmy tę dziewczynkę na zdjęciu, albo w migawkowym newsie, ale przecież wiemy dobrze jak to jest, my poeci. Tylu ludzi zginęło, jaki to piękny wiersz.
Naprawdę nikt więcej nie czuje się zniesmaczony?

pomijając powyższe: wiersz przyzwoity, ale bez szaleństw. na pierwszy rzut oka suchy i stonowany (te wszystkie kosy, trupie czaszki, kości
tylko naiwni mogą wierzyć;umierali raczej przeciętnie, nie najgorsza pointa), ale chwilami autor szarżuje radośnie w tandetę (że pod gruzem jest miejsce na misterium zgonu; ostatnia myśl: to już? ) Ogółem tak sobie.
A jak się cytuje jakieś źródło, wypada napisać, co to za źródło.

DObiles mnie. Rzucilam sie na Twoje wiersze dzisiaj i, kurcze, mamy tu wiecej utalentowanych poetow niz myslalam . Brawo.