będę pierwszy, narażę się, wywal pył dosięgnie nicość, co przed nim ładnie płynie
pozdrówka

Zygi, nie naraziłeś się. Przyznam, że sama mam kłopot z tą pointą, ale nie mam nic lepszego w zamian, a jest dość istotnym elementem i jednak łączy się też ukrytą klamrą z tytułem. Konia z rzędem temu kto da lepsze rozwiązanie.

Japoneczko, a tak sobie czasem lubię popływać, cieszę się, że coś się spodobało w tekście.

Dziękuję za odwiedziny i pozdrawiam jesiennie.

Zapominku, masz rację gramatycznie byłoby poprawnie, ale i jednoznacznie, a mnie zależy na tym, że nie wiadomo co czego dosięga i pozostawiam to interpretacji czytelniczej. Pewnie kropka załatwiłaby sprawę, hmm może pomyślę nad interpunkcją w całości. Dzięki Zapominku, pozdrawiam.

Zapominku złoty, kupuję bez mrugnięcia okiem. Wielkie dzięki.

Paula, jeśli znajdę inny sposób by wyrazić, to co chciałam wyrazić, to z pewnością coś z tym zrobię. Póki co zostanie. Ja wiem, że nicość to taki o patos ocierający się rekwizyt, ale czasem nie da się uniknąć, albo ja nie wpadam na to jak. Dzięki za zajrzenie i za bajkowy i nastrojowy, hmm z jednej strony na pewno. Pozdrawiam.

Wasylu, dziękuję za wspólną podróż i zapraszam ponownie do tej rakiety. Pozdrawiam.

MM, dziękuję za dostrzeżenie drugiego dna, bo to oznacza, że jednak czytelne, a już się bałam, że jest za słodko. Miło mi, że mnie odwiedziłaś i zostawiałaś ciepłe słowo pod tekstem. Ulubiony fragment się cieszy, że nim został. Pozdrawiam okołonocnie.

Wasinko, w sumie nie zostawiłam tu magnesu, ale skoro przyciąga od wczoraj, to wielce mi miło, dziękuję za pozostawiony odcisk. Serdecznie.

Kokainko, dziękuję za zajrzenie i ciepłe słowo. Właściwie to ja nie spodziewałam się takiego dobrego przyjęcia tego tekstu, bo wciąż mam mieszane uczucia i nadal czuję, że można w nim jeszcze podłubać. Pozdrawiam.

Green,

może rzeczywiście ta mlekiem i miodem płynąca kraina dość wytartym rekwizytem i należałoby nad tym pomyśleć, nie wiem tylko, czy w ogóle potrafię poprawić ten tekst, leży już u mnie z pół roku i tak nieco ewoluował, ale... no właśnie może musi dojrzewać jak wino - sama nie wiem.
W każdym razie dziękuję za zwrócenie uwagi na słaby punkt, będę miała nad czym myśleć.

Miło, że zajrzałaś, pozdrawiam jesiennie.

No tak, pointa budzi kontrowersje, czego właściwie mogłam się spodziewać. Dzięki Gabi za głos "za". A jeśli całość udana, to cieszy. Dawno Cię nie widziałam, tym bardziej miło gościć, dziękuję za zajrzenie i pozdrawiam.

Tomi, wieki Cię nie widziałam, aleś mi niespodziankę zrobił, odgrzebując ten tekst z zaspy śnieżnej. Dziękuję za zajrzenie i ciepłe słowo, cieszę się, że na chwilę zatrzymałam.

Pozdrawiam okołokosmicznie i z żyrafą.

Edwardzie, po prostu zabrałam Cię w podróż kosmiczną. Dzięki za wyciągnięcie z lamusa tego wehikułu. Pozdrawiam.

O, masz! Ależ staroć wygrzebałaś na moim stryszku. Dziękuję za zaglądanie i słowa!

Pozdrawiam!

Dziękuję, Szafranko!

Pozdrawiam!

Zawitałam i tutaj Uwielbiam teledysk Noir Desir, a Ty dałaś jego intrygującą interpretację, wypełniając "momenty wizualnej niejasności" wizją podróży międzygwiezdnej wpisanej w całość ewolucji kosmicznej, zgodnie z którą we are stardust i w proch się obrócimy. Bardzo mi się podoba to spojrzenie, intrygujące i wizjonerskie, sugerujace, że w czeluściach Wszechświata jesteśmy może jedną z niezliczonych, miód produkujących pszczelich gromad

Włączyłem sobie piosenke z inspiracji, dla lepszego wczucia się.
To mleko i miód mi tu zupełnie nie pasuję, bo co ono ma za związek z ostatnim oddechem? wybija mnie z rytmu, bo mam Tuska przed oczami
Przymiotnik "czarownym" też zamiast czarować, to dla mnie zbyt przerysowany.
Natomiast szukanie chromosomów w zodiaku bardzo mi się podoba.
Ten pył na końcu też nie wiem czy potrzebny, jak się spopielimy to wiadomo, że pył.
(próbowałem udawać merytorycznego). Jakbym przeczytał i nie chciał się bawić w krytyka to zwyczajnie by mi się spodobało


P.S. Piosenka całkiem przyjemna, taka na 3 dzień jazdy autostopem bez snu.

Czyli mogłem bardziej pojechać w kosmos z wypowiedzią ?

Nie no, co z tego, że dawno czy nie dawno, nasze pisanie się zmienia, już nawet pomijajać fakt czy się rozwijamy czy nie, to zwyczajnie się zmieniamy, czytamy więcej, bo mniej już się nie da, przejmujemy coś z tego co czytamy dodajać 99% od siebie i już mamy zmiane samego siebie. Jak ja patrzę na swoje sprzed kilku lat, to raczej tu na portal ich nie wrzucę chociaż może jednak, kiedyś. Tak czy siak, nie możemy, nie powinniśmy się odcinać od naszych starszych tekstów, są takie, których nie powinniśmy nikomu pokazywać, chyba, że dzieciom ku przestrodze, ale nie powinniśmy się od nich odcinać.

(coś o wierszu, żeby nie było, że komentarz nieregulaminowy)
Ta kropka w tytule, to po to żeby zrobić taki dwu tytuł? powiem Ci, że to nie głupi pomysł, mogę kiedyś wykorzystać?