Mi przypadła do gustu ta otwartość i swoista prostota. Jest w niej jakaś metoda. Poza tym bardzo zgrabnie została oddana sytuacja wraz z elementami, odczuciami, niedopowiedzeniami jej towarzyszącymi.

W zasadzie nie mam zastrzeżeń poza powtórzonym "ale" w kolejnych dwóch zwrotkach. Pomimo tego, że dzieli je cały motyw, jakoś mi się ścierają. A łatwo je zastąpić. I może ta dziwna inwersja - nasze konta kompletnie nie znają się -> czemu nie "nasze konta kompletnie się nie znają"? Chyba, że nie zauważyłam głębszego zamysłu przesunięcia magicznego "się".

Podoba mi się przedostatni wers, który w zasadzie mówi wszystko i w pełni odzwierciedla rodzaj bagna, w który wdepnęła para z wiersza.

"Całujemy się często, ale za to - nieregularnie.
We wspólne kolacje zamawiane do pokoju, rzucamy
się oboje głową w dół."
Moim zdaniem ta strofa niedopracowana, źle zbudowane drugie zdanie, wbrew zasadom językowym. Owszem, inwersje się zdarzają, ale muszą mieć to coś, że nie psują uroku wiersza. Tu odbiera mi się źle, aż się prosi o poprawienie.