no mała podpadłaś, Wszystkiego NajNajNaj

Zasłużenie chwalą, a ja gratuluję. Kolejnych sukcesów życzę. Wiele można się doszukać. mnie ujęła część pierwsza. Pozdrawiam.

Durna_Babo, zygfrydzie, Esy, Nalko, Arkadiuszu - dziękuję bardzo za miłe słowa Cieszę się, że wiersz się podoba, osobiście miałam co do niego wątpliwości, zwłaszcza do trzeciej części - myślałam, że bawienie się w rysowanie skrzynek nie jest dobrym pomysłem.

Arkadiuszu - jestem świadoma zarówno kulejącego warsztatu, jak i tego, że nigdy nie będzie on tak idealny, jak bym chciała, żeby był. Acz staram się uczyć i rozwijać - z różnym skutkiem


Pozdrawiam wszystkich serdecznie.

Gdyż?

Nikogo z Portalu (mh, w ogóle nikogo) nie traktuję jak wyrocznię. Ale lubię poznawać inne punkty widzenia, więc jestem wdzięczna za odpowiedź.

Generalnie lubię tę skrzynkę, ale uwaga o zbędności cenna. Jak następnym razem zamarzy mi się rysować w wierszyku, to się powstrzymam.

Wiem, że wszechświat jest nieskończony, ale nie wiedziałam, że od poezji wymaga się logiki.

Najlepiej wyjść spoza ramek i wtedy dostrzega się pewne rzeczy. Jest dużo przekory w ostatniej strofie, bo że wszechświat jest wielki, to takie oczywiste. Mało kto jednak pomyśli/powie, że mały
Czasem do małych dzieci mówi się właśnie w ten sposób: Cześć, duży, dzieci zadowolone obdarzają nas uśmiechem od ucha do ucha i nie zaprzeczają

Ponadto mały w sensie, że nie poznaliśmy go, tak naprawdę nie wiemy czy jest mały czy duży. To, co poznaliśmy, to kropelka w morzu.

Mały może być też w odniesieniu do naszej Ziemi, w sumie siedzimy w niej, jak ta żyrafa w skrzynce i nie bardzo potrafimy wytknąć nos poza nią.

A baranek to takie pokorne zwierzę, można je nawet zaprowadzić na rzeź, ostrzyc futro czy cokolwiek innego. Oswoiliśmy je. Inaczej rzecz ma się z żyrafami. Poza tymi kilkoma w ogrodach zoologicznych, pozostałe żyją sobie na wolności. Widzą najwięcej z wszystkich zwierząt, bo są najwyższe. Gdyby tak jeszcze potrafiły wejść na drzewo, to dopiero rozpostarłby się przed nimi niesamowity widok. Prawie jak ptaki, tyle, że bez skrzydeł.

Skrzynka wcale nie musiałaby być przedstawiona graficznie, bo i tak rysuje się człowiekowi przed oczami, jakby samoistnie. Ale też i nie przeszkadza. Nawet mi się ten pomysł spodobał, powiem szczerze. Ja tutaj tacy nie dostrzegam A właśnie jakby pewnego rodzaju przekorę.

Warsztatowo być może do lekkiego liftingu, w drugiej cząstce coś by się znalazło, do czego można by się przyczepić. Ale czy wszystko musi być doskonałe?

Rozważania mogłyby być o wiele dłuższe, możliwości interpretacji o wiele więcej, te powyższe w zasadzie dotyczą tylko ostatniej strofki i pierwszych moich skojarzeń po przeczytaniu.

Tak mnie jakoś wzięło, jak poczytałam komentarze powyżej
Nie da się pewnych rzeczy zatknąć w ramki. Abstrakcja jest abstrakcją i wcale nie musi być w niej żadnej logiki ani uzasadnienia. Albo inaczej. Zależy to od nas, od tego co potrafimy lub czego nie potrafimy dostrzec
(Obrazy Dalego genialne, ale gdzie i po co szukać uzasadnienia dla tego typu obrazowania?)

Ode mnie tyle. Jeśli rzeczywiście miałabym się przyczepić do czegokolwiek, to mnie ten kaganek okrucieństwa irytuje jedynie. Reszta podoba się bardzo, właśnie ze względu na sposób obrazowania.

Pozdrowienia

Witaj...
No i znalazłam jedną z perełek portalowych
Coś cudownego
I czytało się magicznie
Pozdrawiam serdecznie