Jezus uznawany jest przez kościół katolicki za boga. Właściwie jedną trzecią boga. Inaczej ujmując więcej niż boga, bo Jezus sam jest bogiem i zawiera w sobie jeszcze dwóch innych bogów. Bogowie ci jednak zawierają w sobie Jezusa...
Jeszcze raz. Jezus uznany został przez kościół katolicki za boga. Jego matkę Maryję mianowano tzw. bozią. Bozia poza byciem bożą matką jest też konkubiną boga (innego oczywiście niż Jezus).
Katolicyzm jest religią monoteistyczną czyli wyznającą jednego boga. W najgorszym wypadku trzech.
W związku z faktem że bóg jest jeden, a jednocześnie jest go trzech, uznano że najkorzystniej i najprościej będzie modlić się do bozi. Bozia jest bowiem jedna. W dodatku cieszy się statusem dziewicy, ma nieposzlakowaną opinię, dobrego męża Józefa, syna i konkubenta.
Bozia zazwyczaj stoi z głową przechyloną na bok. Twarz ma zatroskaną, w ramionach trzyma Jezuska czyli małego Jezusa. Z racji konkubinatu posiada ogromny wpływ na boga.
Wielokrotne wypowiadanie pochlebstw i pozdrowień kierowanych do bozi oraz wykonywanie znaku krzyża prawą dłonią nakłania Maryję do miłosierdzia.
Aby miłosierdzie otrzymywać stale, należy uczestniczyć w mszach świętych, posiadać święte obrazki, ubierać choinkę, nie jeść kiełbasy w piątek, święcić jajka żeby były święte i wszystkie swoje występki szeptać księdzu na święte ucho. Wszystko powinno być święte.
Chłopcy mają tendencje do zła. Dlatego należy swych synów zachęcić do służby w ramach ministrantury. Bliskość sługi bożego, biel koloratki, czerń sutanny uświęca pełne słabości ciałka. Twarz uświęconego dziecka upodabnia się do twarzy przenajświętszej panienki wiecznej dziewicy nienaruszonej. Zbolałość jest miarą świętości.
Radujmy się! Alleluja!