Zda się do wódki jakaś wyżerka -
pomyślał Stefan - do chłodni zerka.
Wzgardziwszy masą specjałów innych,
zakąsił śledziem. Skrzywił się: „Zimny!”

Z wrodzonym sobie żartem i swadą
Irena rzekła: „Kolumbie – brawo!”
Na kaloryfer rzuciwszy śledzia
swojej kobiecie tak odpowiedział:

„Nie myśl kochanie, że czci mi ujmiesz,
bo mówisz do mnie: mój ty Kolumbie;
ale na pewno czułbym się fajniej,
gdybyś mówiła: mój ty Einsteinie.”