Racibórz,10.02.2012r.

Drogi Krzysztofie,
gdy się pomyśli,ile książek jest już na świecie i ile ich codziennie przybywa,to mam ochotę na nieznaczny uśmiech.Przecież mogłabym stwierdzić:"Trudno określić".Siedzę od kilku miesięcy w Mickiewiczu oraz jego opracowaniach i mam wrażenie,że poza tym niczego więcej nie ma.Jednak obok mnie leży rodzący się utwór-w końcu rzeczywistość pisze najlepsze scenariusze.Jak to przyrównać do już wydrukowanych?
Świat nie docenia takich pisarzy jak Ty..Trudnych do odszukania.Niełatwych w stawianych pytaniach.Nieprzewidywalnych,bo nigdy nie wiadomo czy dziś akurat napiszesz.Może tylko opowiesz historię,może zaprosisz do wspólnego rozdziału?Zawsze zostawiasz miejsce dla uczennicy.Tworzysz moje ulubione,nieskończone dzieło..
A reszta?Trudno zapamiętać jeden ustalony potok słów.Dlatego przebieg zdań przypomina gruba teczka notatek. Serce natomiast zabiera smak rozmyślań i zapach książek.Po prostu nimi żyję.Każda ma własne miejsce w duszy Cathy.Ale Ty to wiesz.Tylko dlaczego od dłuższego czasu nie dajesz znaku życia?

C.