Spotkamy się kiedyś u studni. Wkoło będzie
czerwono.
Jak w Dallas, w sześćdziesiątym trzecim,
kiedy John i Jackie machali do tłumu.

Będzie nowy strzał, przytulenie. Czuła riposta – w głowę,
ta sama panniczna ucieczka. "Od miłości
się nie ucieka", mruknie diabeł stróż ze szklanki.

- -

Aż przyjdzie – wreszcie najwłaściwiej,
w źródlanych kwiatach po kolana;
w kamienny język rzekę wleje,
gdzie Johnnie Walker stopy stawia.

Tak będzie – życie dobrze znamy;
to niezbudzone, niezaśnięte.
Ocembrowany świt zakwitnie,
krwawe zamieni się w najbielsze.

07.07.2012