Jeden z piękniejszych kawałków, jakie ostatnio czytałem.
Oszczędny...
Wymowny.
Zmysłowy.
Tak mało słów, tak dużo feelingu - bravo!
Malujesz obraz jakże łatwo, jakże czytelnie.
Niemalże można go dotknąć.
Takie rzeczy nie dzieją się często.
Końcówka to majstersztyk.
Czuć nienamacalną, jednak określoną w kształtach jesień, która znienacka wkradła się skądś...
Całość buja wyobraźnią.
Otwiera usta w pełni zachwytu lekkością słowa i jego przekazu.

A mnie przeszkadzają inwersje.
Bo właściwie na nich jest zbudowany wiersz, co akurat nie każdemu może odpowiadać.
Pierwsza zwrotka ma przy tej konstrukcji rytm wiersza rymowanego i, owszem, ładny klimat. Jakby wstęp do białego wiersza.
I dlatego druga nie wpasowuje się już tak dobrze - brzmi bardziej sztucznie to:
- Ciszą pełną biedronek
zostań

Moim zdaniem bardziej płynnie brzmiałoby:
- zostań ciszą pełną
biedronek
zapleciemy pasma trawy
jak spojrzenia

Dobrego.

Witam pod moim wierszem i dziękuję za wszystkie słowa. Mike17 miło mi, że przemawia do Ciebie ten obraz smaków i zapachów mojej ulubionej pory roku - przełomu lata i jesieni. Tycenak - wielkie litery dzielą moje myśli na slajdy Pozdrawiam Cię ciepło Miladoro na ciebie zawsze można liczyć. Pomyślę nad tym bo czuję, że możesz mieć rację Anetko - no cóż, może następnym razem.

Bardzo mi się podoba, szczególnie brzemienna grusza. Koniec lata nie może być lepiej uchwycony. Serdeczności dla Autorki, K.