Porywająca prostota i urok tego wiersza kazał mi się na chwilę tu zatrzymać, i powiem, że wszystko to takie leciutkie, niesione siłą ciepłego jeszcze wiatru, oświetlane coraz niżej wędrującym słońcem...

Jesień jest już wśród nas.

Wędrując wśród twoich wersów poczułem pieszczotę września, zapowiedź kolorowego października, który obdarzy nas milionem złoto-czerwonych liści, tańczących swój ostatni w tym roku taniec...

Ileż w prostocie może tkwić piękna

ładnie, dobrze poprowadzona pierwsza zwrotka, jak i cały wiersz;
od razu lżej wiedząc, że październik budzi maj
pozdrawiam

Bardzo klimatycznie Podoba mi się taki miły opis tej dobrej, ciepłej jesieni, której jeszcze można teraz skosztować. Gdy czytam Twój wiersz zamykam oczy i widzę tę złotą jesień i czuje ciepło słońca na policzkach

Z wiatrem koniecznie jest uważać lubi być niepokorny.
Wiersz bardzo przyjemny w odbiorze

coraz dłuższe noce
zbliżają sny do dnia
przeskakują kałuże
łapię słońce
we włosy
wplata się pajęczyna
i twój oddech

październik budzi maj
gra w zielone
i czerwone policzki

tylko jeszcze wiatr
nieokiełznany
urywa chmury


Tak bym zobaczyła ten tekst. Zmiany - niewielkie, a jest trochę czyściej.

Jednak - z podobasiem,

z.

a i Iwet bardzo dziękuję wybacz, dopiero po pierwszej kawie jestem i słabo jeszcze widzę