Zastanawiałem się przez chwilę jak brzmiałaby ta treść poprzedzona tytułem "wy(obrażona)'

To była chyba wiśnia-gigant

W takim razie uzasadnię - niezobowiązującą naturalnie - propozycję.
Ostatnie trzy wersy są wyrzutem a nawet pretensja do siebie - czyli formą "autoobrażenia"
Ale to przecież tylko zabawa wyobraźnią i słowem.

Tak sobie grzebię tu na pp w poszukiwaniu czegoś interesującego, no i trafiłam. Przeglądnęłam kilka Twoich wierszy i stwierdzam, że taka poezja do mnie trafia. Styl, którym się posługujesz jest mi bliski, jeszcze nie wiem do końca dlaczego. Ten konkretny wiersz skojarzył mi się z książką "Zapach cedru". Jest jakby trochę odrealniony, zamykasz czytelnika w świecie swoich podmiotów, każesz patrzeć ich oczami na otaczający świat, który jest brudny i zły, a przyjmowany przez peelów jak coś naturalnego. Życie przeplatane śmiercią. Chyba ta bezuczuciowa narracja tak na mnie działa.

Z uwag mam jedną:


-pozbyłabym się powtórzenia

Cieszę się, że zaglądnęłam, lecę dalej, może jeszcze coś znajdę

Pozdrawiam!