życiem
karmisz przed zaśnięciem
bym sny miał gorzkie
lub
melancholijnie cierpkie


dwie twarze zalakowane
przeciwległym grymasem
i brzegi dwa

nim jeden
stanie się motylem

Pozwoliłam sobie tak czytać.
Chyba nie masz mi za złe ?

Wiersz ciekawy, niebanalny. Wiele można z niego wziąć dla siebie i rozkoszować się. Tyle treści, obrazów i emocji w tak małej ilości słów. Dobra robota. Co do formy, bardziej przemawia do mnie wersja Nurii, jest według mnie przejrzystsza i lepsza w odbiorze. Twoja choć dobra, nadaje utworowi lekkiej chaotyczności, choć i ona może być walorem tekstu, zależy jak się na to patrzy. Dodam, że tytuł przyciąga, już trzeci raz tak "bije" mnie w oczy i jest tak widoczny z reszty wierszy na stronie głównej, że ciągle wracam. I w tym jest magia.
Pozdrawiam R.A.