mike17 dnia 04.02.2013 11:08 Ocena: Świetne!
Jak dla mnie prawdziwy "wiersz drogi", może niekoniecznie chodzi o przemierzanie odległości, ale wędrówkę w sobie, odkrywanie własnego wnętrza, tego, co w nim drzemie, co jest jego esencją zasadniczą.
Intrygujący zabieg, który bardzo lubię, a mianowicie, przeplatanie rzeczywistości ze światem magicznym, jakby z pogranicza jawy i snu, pełnym ulotnych impresji i półtonów, brzmiących w duszy niezwykłą melodią.
Tę podróż się czuje i widzi - za sprawą spokojnej, stonowanej plastyki i cichej obrazowości, podskórnej pulsacji przeżyć, doznań, skojarzeń.
Udało Ci się za sprawą jednego z najsilniejszych środków wyrazu w poezji, mam na myśli prostotę, ukazać bardzo naturalnie i szczerze intymną atmosferę osobistych przeżyć, ich wzajemnego przenikania się, wibrowania w duszy.
I ta niezwykła aura.
Odrealniona jakby, zanurzona w płynności konturów.
Oddana wyśmienicie lekkością wersów, ich ulotnością i zwiewnością.
Jakby rzucone na wiatr szeleściły cicho wierszem.
Pointa bardzo sugestywna, wyrazista.
Pięknie i czytelnie spaja wersy.
Pełna jest pozytywnych wibracji, dobrych fluidów.
Czytałem z prawdziwą przyjemnością.