ach te wielokropki... - po cóż nam one... - jeśli chodzi o tytuł zdecydowanie pozbyłbym się - zostanie samo enigmatyczne i majestatyczne: Dla - jakże piękniej i dobitniej brzmi: Dla - po prostu Dla (dla niej, dla tej naj, dla, a nie jakieś zastanawiające, mgliste: Dla...

dalej, zaimki: jasne, rozumiem: relacja, więź interpersonalna, bliskość, bliskość aż do granic bycia jednym, no ale co przechodzi w Psalmach, w tzw. poezji współczesnej może już nie przechodzić (przynajmniej u mnie, subiektywnie), zatem: twoja, twoich, moje, twojej - hm, naprawdę można inaczej, o tym samym, inaczej, i będzie więź bez twoje/moje, bo można tak skonstruować tekst, że od razu podprogowo wiadomo: moje/twoje, że nie trzeba pisać: moje to/twoje tamto

dalej, czemuż ten przestawny szyk, co on wprowadzać ma on? - dlaczego tak wersy spisane mają być? nie wiem, nie wiem - poddaję pod zerknięcie

na koniec - wisienka, czyli coś co mi się podoba: "nieobecna subtelność", o tak, to mi się podoba, niestety tylko to - może następnym razem -

powodzenia