Primo: nie zaczynaj wersów z dużej litery, bo od czasów wielkiego Wojaczka nikt już tak nie robi, choć Mistrz jeszcze to czynił, ale to były stare czasy, a jak wiadomo, czasy i trendy się zmieniają.
Secundo: na co aż cztery kropki na końcu zdań, gdy zwykle daje się trzy?
To czysty chaos, bezład jakiś.
Niepotrzebny freestyle.
Tertio: nadmiar wykrzykników i znaków zapytania.
Oj, dużo tego.
Za dużo.
Nic to tak naprawdę nie wnosi.
Nie daje tekstowi dynamizmu, a jedynie zaśmieca przestrzeń i zakłóca odbiór.

Treściowo bardzo nijako...
Jakieś wykrzykniki, jakby skandowana piosenka.
Trudno dopatrzeć się tu poezji.
Ani zapis, ani treść nie daje pozytywnych doznań.
Mam wrażenie jakiegoś demo, z którego można by po wielu próbach dać wiersz.
Nadmiar emocji też nie działa pozytywnie, bo są rozprężone i nieułożone w wersy o wyrazistym wydźwięku.
No i dosłowność - za dużo tu jej, tłamsi wszystko i sprowadza do poziomu realu, nie zaś lirycznych przestrzeni.