Witaj, Milu!
Jesteś niezawodna. Poprawki naniosłam, cieszę się, że tylko tyle uwag miałaś.
Czułabym się zaszczycona, gdyby Julka zaśpiewała. Mam nadzieję, że tu zajrzy.
Miłego dnia!

Witaj,
Klimat wiersza kojarzy mi się z piosenką "Oczy tej małej" w wykonaniu Magdy Umer jest tu coś wzruszającego, co ma swój urok niezmierny. Bardzo się podoba

Pozdrawiam wieczorową porą

Mnie z kolei ten szczególny klimat przyniósł na myśl Osiecką "Na zakręcie" wyśpiewane przez Jandę. Może to wynik specyficznego zwrotu "Pan", który pojawia się w obu tekstach, smutny nastrój i coś jeszcze, czego nie potrafię uściślić. Urzekło mnie to wszystko, bardzo. Pozdrawiam

Piękny wiersz, Lilah, robi wrażenie
Podoba mi się ta nostalgiczna, sentymentalna nuta, którą tu wyraźnie wyczuwam.
Coś się zaczyna, coś kończy, jak to w życiu...
Melodyka i rytm na medal, to wszystko płynie i aż chce się zaśpiewać.
Każde słowo ma tu swoje integralne miejsce, dopasowane jak ślubne ubranko
Poprzez to treść jest tak sugestywna i wyrazista.
Mocna.
Choć historia miłosna, banału nie stwierdzam - jest piękna liryka, naturalna i świeża.
Super pomysł z powtórzeniami "pan pamięta" - to dodaje wersom dynamiki.
Ten obraz się widzi, tak plastycznie oddałaś całą tę scenę

Melodia aż sama się kładzie, a i ja usłyszałam jak Szalonka śpiewa, ech ta wyobraźnia! Trzeba by kompozytora wyczarować jak wiosnę, niech się zjawi w cylindrze, elegancki, uroczy pan. Może wysiądzie z pociągu?
Pozdrawiam!

Miluś, no... coś mi się tam mży w pamięci, ale słabo, a co do Mikołaja... ten to na pewno nie pamięta, bo był na etapie obiecywania gwiazdki z nieba i kafelka z pieca, a pociąg już na peronie... Ale na wszelki wypadek również proszę o zgodę