Podoba mi się, Zingelo, bo daje szerokie pole do popisu dla wyobraźni.
Tak, jakby za tym obrazkiem kryła się nielicha historia.
Ale a propos obrazka:
- ma­low­niczy ob­ra­z z wi­do­ków­ki - moim zdaniem lepiej wpasowuje się w rytm.

Przy okazji - powtarzasz tytuł w pierwszym wersie. A po co coś powtarzać?
Nic Ci się nie nasuwa innego?

Dobrej nocki

Tak, niezmiernie ciekawa przestrzeń, jaką otworzyłaś w wierszu, paradoksalnie - dopiero pod koniec. Ale jest, i myśli się o tym. A myśli krążą, drążą... i każą czytać wiersz jeszcze raz, i jeszcze jeden...
Rzeczywiście tytuł do przemyślenia, zgadzam się z Miladorą.
Ja z kolei skojarzyłam z typowym gadaniem o 'prawdziwych mężczyznach': dom, drzewo, syn..
Fajnie usytuowałaś tu postać sąsiada, tak jakby w kontraście?

Pozdrawiam!