Niepotrzebnie tytuł powtórzony w pierwszym wersie, więc albo tytuł do zmiany, albo ten wers do usunięcia, moim zdaniem. Optowałabym jednak za usunięciem tego wersu, bo wtedy tytuł ładnie wkomponowałby się w wiersz, współgrając z nim i jednocześnie tworząc pętlę.

Dalej fajnie, choć potykam się nad przed przedwczesnym i zastanawiam jak można by to inaczej ugryźć, bo pewne jest, jest jakoś można

Wersyfikacja też niespecjalnie mi się jakoś podoba.
Bo to tak
jakbym
zapisała komentarz
w podobny sposób
czyli
poszatkowany

Całkiem zgrabna miniaturka w sumie, zjadliwa, jeśli o treść idzie.

Pozdrowienia

Witaj mmedeo,



Nie chodzi o to by tu współistnieć, ale by w ogóle zaistnieć

Skoro nie masz pomysłu na tytuł (i tak czasem bywa), to można skorzystać z incipitu, czyli pierwszy wers stanowi jednocześnie tytuł lub jak wolisz tytuł jest pierwszym wersem.
A tak wyglądałby jego zapis w Twoim tekście

***(na niewydolność serca)

Podaję do wykorzystania w przyszłości, choć osobiście jestem zwolenniczką tytułów, najlepiej zaskakujących względem treści lub zapętlających się z puentą. Tytuł, to dla mnie taka wisienka na torcie, coś co kusi by skosztować więcej, dlatego warto nad nim pomyśleć.
Przechodząc jednak do samej miniaturki, to hmm, dwa pierwsze wersy to dla mnie nieładnie brzmiąca inwersja. Wolę naturalność języka w białych wierszach.

- zastanawiam się, czy nie zgrabniej brzmiałoby: którą prawo chroni

A tutaj, przy głośnym czytaniu, wychodzi, jakby czytający się jąkał:



Jeśli to świadomy zabieg, to ok, ale ja tego nie czuję. Widziałabym to raczej tak:

przed zbyt wczesnym

Myślę sobie, że warto jest czytać na głos coś, co się napisało albo jeszcze lepiej dać do przeczytania komuś. Tam gdzie się potkniesz (lub ktoś czytający), możesz być pewna, że wymaga korekty.

Dość ładne zakończenie, jak dla mnie.

Pozdrowienia.