Tak. Jest lirycznie, delikatnie i po kobiecemu. Bardzo lubię tego typu kawałki. Pozdrawiam serdecznie

Oczywiście, że jest nieczytelny!
Są tylko (i aż!)
kłębowisko myśli
puls stąd do wieczności

Mnie się mocno wydaje, że w wierszu dominuje strach, a przynajmniej go wyczuwam, jak oniemiałego ptaka w tym marynarskim węźle (skojarzenia jak fale przybijają do brzegu - niezrozwiązywalne jest w próbie wspomnienia, chociaż wyćwiczone nie podda się panice - dla mnie rewelacja!)

Ale mam prawo chybić, interpretując tak bardzo subiektywnie, całą moją młodością, prawda?

Kamea.

Motyw z oniemieniem mocny, świetny obraz. Jak dla mnie peel sięga do czegoś z przeszłości, do czegoś co przechodził tysiące razy i doszło do jakiegoś poważnego wypadku, do jakiejś destrukcji, katastrofy, która odcisnęła piętno na jego dalszym istnieniu. To powrót do źródła, powrót noszący ślady ambiwalencji, której nie można pominąć. Powrót do tego co dawało cierpienie i euforię zarazem. Wydaje mi się, że czuję ten tekst. Niech mnie autorka upewni. Ale pobyłem, podróż do znaczenia ukrytego satysfakcjonująca. Warto było zajrzeć. Pozdrawiam.

Mogłabyś z tego wiersza zrobić dwie miniatury. Bardzo ładny przekaz, dobrze oddane emocje.
Pozdrawiam.

Ja właśnie zaczęłam je pisać, więc stąd ten pomysł

strasznie mocno mnie wciągnęło wskutek . na początku chciałam pisać, że złe słowo. że psuje całość. ale nie... im dłużej czytam, tym mocniej czuję, jakie to ważne, by właśnie tak opisać los ptaków.

mała perełka. całość - przemyślana.

podobają mi się komentarze w kwadratach []. jak nic, są tak sensowne i ciekawe, że nie sposób nie uśmiechnąć się do pomysłu.

cieszę się, że tu zajrzałam.

pozdrawiam. Whole