Biedny cyborg, urlop spędza mu sen z powiek.
Chyba można powiedzieć, że Poezja nie zając. (Dama, która kocha poczeka.) I niech poszuka innego biura podróży (albo pracy).

Pozdrawiam

Dziękuję wszystkim pięknie, tyle komentarzy, że przysiadam odpisać!

Ajw, może wcale nie jest dobre, że posiada się wiedzę o mechanizmie stanu rzeczy, czyli dlaczego tak, a nie inaczej się dzieje. Nie do końca tylko znam odpowiedź, jak i skąd się w tym wszystkim pojawia człowiek, ale upraszczając, można winić bociany, które zrzucają przypadkowo się musi.
A tak mi się teraz nuci, pod temat: http://www.youtube.com/watch?v=UbiykD2NA8Y
To powtórzenie wysypiska i mnie nie pasowało w czytaniu, ale ma tam być, jeśli sobie tłumaczę, to i Tobie spróbuję, pozdrawiam i ja serdecznie!

Miladorko, dokładnie te same miejsca i mi wpadały w dysonans, ale że to zapisek, którego przeznaczeniem nie było być tym, czym jest, przymrużyłam oko. Jeśli by trzeba było uszlachetniać, to na pewno to zrobię, szczególnie, że lubię krótsze zdania, oczywiście na temat.
Przeskoczenie czasu usprawiedliwiłam wejściem w myśl Średniego i pewnie tak zostanie, tylko trzeba poprawić zapis. A wysypisko, jak wyżej napisałam Ajw.
Co do utartej energii, to utrał mi się edytor w komputerze, tracąc energię.
Zapis inny na końcu, absolutnie tak, jego brak, to właśnie zapiskowe pierwotne przeznaczenie tekstu.
Nie masz pojęcia, jak się cieszę, że zmów cokolwiek w prozie, i że Ty tu jesteś, to jakbym sobie czas cofnęła i jakoś po dawnemu, kiedy czas był, jeszcze za dnia można było uciec od biurka i komputera, jak w Wyobraźni.
Może się uda z urlopem, niech tylko zaczną się zsypywać perseidy, będę łapać i nie wypuszczę, jeśli nie spełnią życzeń.
Pozdrawiam znad uśmiechniętych liter, bestyjkom dobrze, śmigają sobie, czarno na białym.


Pablo! To mi się podoba, nie musisz pisać, jak pod poezją, że niby się starasz i nic. Proza, rzecz inna, przyznam się, że ją... uwielbiam: klikać, rzeźbić i zmyślać, tak, to jest najlepsze na całą tę pseudocywilizację, tylko kiedy pisać?
Pozdrawiam pięknie!

Blaszeczko, dziękuję, jak powoli, kiedy w rzeczy samej mam naturę dość prędką, chyba, że trafi się taras z pięknym wiedokiem i wygodny leżak, oczywiście książka, tylko wtedy będzie mi się śpieszyć do końca, nawet grozi podejrzenie ostatniego rozdziału.
Pozdrawiam serdecznie warszawską późnonocą.

Mruczołku, z przyjemnością dostawię przecinki, uwielbiam je! Z reguły muszę wyrzucać, więc czasem niedorzucę, aby nie krzyczeli. Myślę, że Średni nie odpuści, jak zaczął robić zapiski, w pewnym monecie w jego głowie się pojawi jakieś plan, więcej pamięci, inna konfiguracja i okaże się, że wynik jest prosty, może wcale nie trzeba podstawiać do wzoru zbyt wiele, jeśli można coś uprościć, to marzenia, by chleb z masłem, szczypta soli miała smak, jak pisała Jula?
Dziękuję, pozdrawiam!

Azikuder, to super, że w Twoim klimacie, dzięki, pozdrawiam!

Wierszybajko, oj zając, zając w tej poezji, mignie i nie wraca, podobnie, jak opowiadania, one też nie wsiadają do tramwaju, lub jadą dalej, a pisanie czeka urlopu.
Dziękuję i pozdrawiam!

Al, napisałam właśnie, aby nie było słychać, jak krzyczę. A jednak usłyszałaś. Dziękuję, wiem, że rozumiesz i to bardzo. Przyznam się, że te wszystkie komentarze podniosły mnie na duchu i szalenie zatęskniłam za prozą, tym kilkugodzinnym klikaniem, mówieniem wszystkiemu -"psyt", nie przeszkadzać", przenoszeniu się w świat, który można modelować , cieszyć wraz z bohaterami i podpowiadać, co mają zrobić. Może czas się ugnie, to przecież fizyka! Tymczasem północ mignęła, niestety, pora na "dobranoc", ale komentarze zdążyłam napisać!
Pozdrawiam cieplutko, dziękuję Al!

Nie wiesz nawet, jakie prawdy moralne zawarłaś w swoim dziele. Ja to wszystko znam, o czym piszesz.

Oh,julando.... Julandooooo.


Best,

DoCo

Urzeka i boli, szczególnie ta ciasna sobota, ale i fakt, że szanowny Cyborg zdaje sobie sprawę, że stał się Cyborgiem. Poezja jako jedyny stały ląd, niezmienne wytchnienie - ciekawe. Dobrze się Ciebie czyta. I miło widzieć znowu w prozie, pamiętam jeszcze Twoje poprzednie epizody. Pozdrawiam. Udanego, wypoczętego weekendu.

Zakończenie kapitalne Ty Pracusiu zza rzeki a tak w ogóle to bardzo realistycznie, cała Ty pozdrawiam w prozie