Nie byłoby mitu (o nas) - julanda
Poezja » Wiersze » Nie byłoby mitu (o nas)
A A A
Od autora: Z podziękowaniem dla Kolbertyny za to, że konkurs pomógł mi pokonać niechęć do mitologii, która była domeną pewnej osoby, a o jej roli w moim życiu mogę powiedzieć z perspektywy czasu, że jest teraz czymś na podobieństwo tysiąca opowieści ze świata mitów. Na szczęście wiersz powstał na inny temat i bardzo się cieszę. Co ciemne bowiem, niech zostanie bez światła, do czasu, kiedy przyjdzie pora, aby je przyjąć.

zanim dorosły myśli rzeka zatapiała łąki dwa razy w roku
wiosennym słońcem zaczynało się falowanie
miododajne fiolety wsiąkały w tkaninę sukienki

jeden raz jak wolne orły jeszcze niepewne skrzydeł
ruszyliśmy w stronę horyzontu nad wzruszoną ziemią
zaspanym kretom szept opuszczał się deszczem
w niedowierzanie szczęścia
później już nigdy lejmoniady nas nie widziały

młodym dniom rosły warkocze
sadziliśmy las a driady podkradały pocałunki
gdyby Eris nie przedarła się przez sny
pragnienie smaku Ledy nie zatrułoby serc

kiedy dorosły myśli dzieliła nas rzeka
lato gwarem dzieci rzucało jabłkami w zmęczenie
w ramionach Gai każdej nocy
dopisuję mit z naszych imion

na początku świetlista polana
dalej błonia z chmur
w rękach Ananke

Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
julanda · dnia 24.03.2014 12:13 · Czytań: 953 · Średnia ocena: 5 · Komentarzy: 8
Komentarze
mede_a dnia 24.03.2014 19:15
Dla mnie to piękny wiersz. Jeden z najpiękniejszych w konkursie, choć niedoceniony. Jest bardzo liryczny, z niezwykłym klimatem. Znakomicie wykorzystujesz mitologiczne postaci w czytelnych metaforach. Celna puenta. Jedna tylko uwaga - nie ma w nim homeryckiego porównania.
Pozdrowienia.
julanda dnia 24.03.2014 20:21
Tak, nie ma homeryckiego porównania, bo nie pasowało Medeo, dlatego wysłałam wiersz warunkowo, do decyzji Kolbertyny. Dziękuję za dobre słowa, pozdrawiam serdecznie. :)
kolbertyna dnia 24.03.2014 22:24 Ocena: Świetne!
Tak, dopuściłam warunkowo, ale bardzo dobrze, że Autorka zdecydowała się go napisać choćby wbrew regułom, bo powstał przepiękny wiersz. Wygrać nie mógł, bo właśnie naruszał przepisy i inni uczestnicy to wychwycili ;)
Aż strach pomyśleć, że mogłoby go nie być! Niesie bowiem uniwersalne przesłanie, a jednak jest bardzo kameralny, dla mnie nawet intymny w odbiorze. Nie mogłabym czytać go na głos, wśród tłumu ludzi. W myślach - tak. Ewentualnie drugiej osobie - szeptem, powoli.

Najbardziej mnie urzeka ta strofa:

Cytat:
mło­dym dniom rosły war­ko­cze
sa­dzi­li­śmy las a dria­dy pod­kra­da­ły po­ca­łun­ki
gdyby Eris nie przedar­ła się przez sny
pra­gnie­nie smaku Ledy nie za­tru­ło­by serc
blaszka dnia 25.03.2014 16:03
Trochę czasu potrzebowałam, żeby zrozumieć Twój wiersz, Julando, ale gdy już się wreszcie udało (coś musiałam nawet sprawdzić w Wikipedii), to jestem pod dużym wrażeniem elegancji stylistycznej, celności zastosowanych przenośni, i wydźwięku, który mocno porusza serce.
Jest piękny!
Wiolin dnia 25.03.2014 18:49 Ocena: Świetne!
Witaj Julando.

Dopadłaś i mnie tym wierszem. Pójdę jednym śladem za Blaszką, która nazwała że wiersz jest pełen"elegancji stylistycznej". Tak, nie da się tak łatwo przejść z tym wierszem bez odwiedzenia Wikipedii, ale myślę że warto. Pozdrawiam serdecznie.
julanda dnia 25.03.2014 21:55
Kolbertyno, jeszcze raz pięknie dziękuję za konkursową motywację do powstania wiersza i ogromnie się cieszę, że tak pięknie piszesz o wierszu; czasem przychodzi zwątpienie, czy warto pisać, a tym bardziej dzielić się wierszem, Twoje słowa to masaż serca dla poetki, która nie zawsze ma odwagę, płoszy ją cień chmur, chociaż intuicja podpowiada, że pogoda to przecież ruchomy obraz świata.
Pozdrawiam serdecznie, wiosennie z marzeniem ukwieconych łąk!

Blaszeczko! Ależ się cieszę, dziękuję! Słowa zastępują farby i płótno, są instrumentem wrażliwym na każdy dysonans, bardzo chcę umieć ich tak dotknąć, aby układały się w duszy tych, którzy czytają.
Twój komentarz, piękny, to światełko dla obrazów w wierszu, a co może być większą nagrodą dla wiersza od emocji po przeczytaniu?
Pozdrawiam warszawską nocą, serdecznie!

Wiolin, dopadłam? Cieszę się i pozdrawiam pięknie, a co do Wiki, zajrzyj czasem do pewnej książki, którą masz pewnie całkiem blisko!
Jula
tyria dnia 26.03.2014 18:32
I ja dodam to piękny a nawet bardzo piękny tekst, gratuluję talentu. Pozdrawiam.
Zola111 dnia 26.03.2014 21:26 Ocena: Świetne!
Bardzo dobrze, że wiersz się urodził, wyjrzał na światło dzienne. Konkursy jak konkursy: Każą stawać w szranki wielu tekstom. W dodatku regulamin surowo docina ramy, kontury.

A ten tekst jest urokliwy i mądry, jak wszystkie Twoje wiersze. Oryginalny.

Cytat:
kiedy do­ro­sły myśli dzie­li­ła nas rzeka
lato gwa­rem dzie­ci rzu­ca­ło jabł­ka­mi w zmę­cze­nie
w ra­mio­nach Gai każ­dej nocy
do­pi­su­ję mit z na­szych imion


I dopisuję sobie imiona, mit powstały z nich - współczesnych czy mitycznych kochanków.

Serdeczności,

z.
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
Janusz Rosek
06/10/2024 08:39
Obojętność Pisząc ten wiersz nieco przekornie, chciałem… »
pociengiel
05/10/2024 20:09
Pulsar dnia 05.10.2024 19:50 Ocena: Słabe Czego się boisz… »
pociengiel
05/10/2024 19:14
No, no, no. Odezwał się element kosmosu. »
Kazjuno
05/10/2024 16:13
Januszu Rosek. Przygody łowcy posagów czytałem z… »
Kazjuno
05/10/2024 00:18
Oczywiście akceptuję brak w osiedlu quada i skutera… »
ivonna
04/10/2024 15:39
Jest taka wzmianka, noooo może wzmianeczka ;): Postanowił… »
Kazjuno
04/10/2024 14:00
Chyba przegapiłem przyczepiony do traktora pług.… »
ivonna
04/10/2024 13:25
Hej, hej. Dawno mnie tu nie było, powoli tu wracam. I...… »
Kazjuno
04/10/2024 07:56
Wykreowana przez Ciebie Iwonno postać Andżeliki jest… »
Manuel del Kiro
03/10/2024 20:53
Jacek London dziękuję za komentarz. Masz rację w Forreście… »
Janusz Rosek
03/10/2024 11:23
Kazjuno, Dziękuję bardzo za Twój komentarz i ciekawe… »
Jacek Londyn
03/10/2024 10:58
Dobra, barwna, wiarygodna opowieść. Fragment o metalowych… »
pociengiel
02/10/2024 23:31
DZIĘKI »
Kazjuno
02/10/2024 22:55
Na wstępie przyjmij Wiktorze, gratulacje z okazji wydania… »
valeria
02/10/2024 20:31
Piękne »
ShoutBox
  • Dar
  • 22/09/2024 22:52
  • Zbyś Oława . Mam nadzieję, że będzie dobrze.
  • Wiktor Orzel
  • 18/09/2024 08:33
  • Dumanie, pisanie i komentowanie tekstów. ;)
  • TakaJedna
  • 16/09/2024 22:54
  • Jesień to najlepszy czas na podumanie.
  • mike17
  • 15/09/2024 19:48
  • Jak jesień nadchodzi, to najlepsza pora na zakochanie się :)
  • TakaJedna
  • 12/09/2024 22:05
  • Jak jesień idzie, to spać trzeba!
  • Wiktor Orzel
  • 11/09/2024 13:55
  • A co tutaj taka cisza, idzie jesień, budzimy się!
  • ajw
  • 20/08/2024 14:13
  • I ja pozdrawiam, Zbysiu :)
  • Zbigniew Szczypek
  • 12/08/2024 22:39
  • "Miałem sen, może i nie całkiem senny, zdało mi się, że zagasnął blask dzienny(...) Ziemia lodowata wisiała ślepa, pośród zaćmionego świata (...)Stało się niepotrzebnym, ciemność była wszędzie
  • Zbigniew Szczypek
  • 10/08/2024 19:12
  • Pozdrawiam wszystkich serdecznie, ciesząc się, że mogę do Was wrócić i że nadal tu jesteście - Zbyś ;-}
  • TakaJedna
  • 28/07/2024 16:41
  • Pozdrawiam niedzielnie!
Ostatnio widziani
Gości online:65
Najnowszy:Shamestone