skroplami, dotarłam do Twojego dawnego wiersza z pocz. zeszłego roku. Fajnie tak pomyszkować, powybierać sobie. Jak dziecko w dawnym składzie z zabawkami. Pochowane, czekają na chętnych. Ale do sedna przechodząc.
"tylko przytul tylko całuj tylko bądź" - później jeszcze używałeś tego zwrotu, ja stwierdziłam, że to taki nakaz. I zauważyłeś, że można tak to odbierać. A wierszyna leży sobie w kąciku i nikt do niej nie zagląda.
W trzech ostatnich wersach - refren, chce się śpiewać z radości. To piękne. W tym wierszu nie ma rozczarowania, nie ma cierpienia. Jest pełna oddania, radości, szczerości miłość i duchowa i fizyczna. Wers, który zabiorę ze sobą to:"Dziś słodka jesteś taka, pachnąca pożądaniem".
Ogólnie miły utwór, jednak dziś potrafić pisać lepiej (szczególnie erotyki). Żal mi wierszyka, napisany, a nikt go nie czyta.