ja pierdolę
w imię czegoś
i anioł stróż
knajpa wysycha i zaczyna śmierdzieć jak stara ściera
facet po sąsiedzku próbuje trzymać fason
chociaż już trzeci raz połknął rzygi które chciały wyrwać się z żołądka
kibicuję mu pokazując uniesiony w górę kciuk
ale to co ma na oczach (mgła wóda lub inne licho)
nie pozwala dostrzec mojego gestu
dalej walczy z tym co nieuchronnie kiedyś i tak wylezie na zewnątrz
po co tu siedzę?
po chuj mi ta gorzka pigułka innych takich
jakbym nie miał własnej?
nie wiem i pewnie już się nie dowiem
 
anioł stróż ten to był gość
robił wszystko tylko nie to co do niego należy
teraz chowa się w kącie tej śmierdzącej speluny
i udaje że nie dotyczą go moje problemy
jeszcze setkę poproszę wołam do kelnerki
i na stół wpada szkło i chociaż zimne jest jak lód
to wokół robi się gorąco
sąsiadowi ślina cieknie po brodzie a język po cichu
ale jednak błaga by zagłębić się w szklanej studni
oczy już ma trzeźwe i chociaż ledwie powstrzymał czwarte rzygi
ma ochotę na dalej
ujmuję szklaneczkę delikatnie jakby to było wytrawne beaujolais
i powoli przechylam aż płyn rozlewa się po posadzce
sąsiad patrzy złym okiem i woła z rozpaczą w głosie
jezu pić
ale tutaj takich nie ma więc nikt nie odpowiada
 
i tak umieramy obydwaj w knajpie na skraju dróg
on łyka piąte rzygi
ja dławię się gorzką pigułką innych
chociaż swoich mam w chuj i ciut ciut
amen
w imię czegoś
i anioł stróż