"...dużo kosztuje mnie otwarcie oczu
robię to powoli
dopóki nie zobaczę cię blisko
trzymam wspomnienie o tobie
jak najważniejszy sekret
tak słodko było mieć cię w środku..."

Bebe - Cocaine

Hrabio, dziękuję za ten fragment. Ten utwór jest podkładem do wiersza.

Gabrysiu, tytuł to nazwa miejsca, które każdy z nas ma w sobie, a które można odnaleźć tworząc - malując, pisząc, modląc się, medytując. Nieważne jaką drogę wybieramy, by znaleźć się bliżej siebie, ważne byśmy tę rzekę odnaleźli i, jeśli trzeba, oczyścili jej wody Bardzo mi miło, że wiersz wywołał w Tobie tak pozytywne emocje.

Ajw, więc mamy podobne odczucia względem wzajemnej poezji... Ja u Ciebie też czuję się jak w domu Ale takie słowa to dla mnie samo szczęście, za które bardzo Ci dziękuję.

Michale, nawet nie wiesz, jak miło mi czytać takie słowa I powiem Ci coś więcej... Masz nosa. Napisałeś o instynktowności, a wiesz, że ten wiersz jest jednym z tych, który niemal napisał się sam? Nie zawsze słowa wypływają ze mnie tak łatwo, czasami spędzam nad nimi długie godziny nanosząc wiele poprawek. Ten tekst natomiast ułożył się we mnie zupełnie bez wysiłku, stąd może to Twoje wrażenie. Ogromnie mi miło, że da się to wyczuć.

Dziękuję Wam bardzo za opinie i wszystkie emocje, które w nich zostawiliście
Miłego wieczoru!

Mnóstwo prawdy niewidocznej dla oka.
Erotyka wiele znaczy lecz nie jest końcem "drogi".
"Płyń" dalej, mnóstwo przed Tobą .
A za tę chwilę z ważnym dla chwili, nie jednej oczywiście , ocena powyżej.
Foto poezja lepsza od foto, chociaż... ok, to inny obraz. Lepiej brzmi: poezja to foto inna od foto . Ciekawą foto zrobiłaś .

Mnie też wręcz przeciwnie, faith.

Hallamie, cieszy mnie ogromnie to podobanie

Lilu, uśmiech ślę

Wodniczko, przede wszystkim miło znów Cię gościć Oryginalność, to jedna z cech, której szukam w czytanych wierczach i sama staram się znaleźć ją w sobie. Jeśli więc uważasz, że mi się udało, to cieszę się.

Dziękuję Ci bardzo za opinię.
Pozdrawiam!

Introwerko, dziękuję Ci za tak soczysty komentarz i za to, że dałaś się wciągnąć w wiry. Bardzo pięknie odczytałaś ten wiersz.
Powrót do źródeł jest bardzo ważny, trzeba powracać, bo to właśnie tam jest centrum dowodzenia naszej duszy, tworzenia, tańca z samym sobą. Ja bardzo lubię tam powracać. A robię to za każdym razem kiedy piszę, maluję, obserwuję spadające liście, lub żuka, który z mozołem drepcze po mchu. Czy to nie magia?

Pozdrawiam Cię serdecznie

Cóż, trudno. Nie będę rozpaczać z tego powodu. ) Mimo wszystko dzięki za opinię.


Dla Ciebie bez, dla mnie ma bardzo głęboki, więc tak to zostawmy.

Pozdrawiam!