Nie mogę rozgryźć kto jest bohaterem w tym tekście. Bo o jakimś bohaterze niewątpliwie jest mowa. Z kontekstu wyłapałam, ze jest nim stan umysłu
To on powraca do rzeczywistości i dzieli sprawy na ważne i nieważne. Nie wiem, czy akurat to było Twoim zamiarem, ale szczerze wątpię. O wiele bardziej logiczne byłoby gdybyś napisała o jakimś człowieku, który jest posiadaczem takiego a nie innego stanu umysłu.

Masz bardzo dużo powtórzeń:


Pozwól, że zasugeruję własną wersję, bo inaczej nie umiem wytłumaczyć, o co dokładnie mi chodzi.



Już tłumaczę.
Zamiana końcówki w słowie "stan" od razu powoduje, że tworzy się nam jakiś bohater tego opowiadania, ktoś niezarysowany konkretnie, ale wcale też nie musi taki być.
W drugim zdaniu użyłam synonimu, by uniknąć powtórzenia. To tylko przykład, możesz tam wstawić jakikolwiek inny odpowiednik.
Wyrzuciłam też frazę "w celu", bo wydaje mi się, że w tym kontekście brzmi trochę jak wyjęta z policyjnego raportu

Nie rozumiem, co mają znaczyć trwoniące krew w żyłach myśli, dlatego też uważam je za zbędne i przekombinowane.


Baaardzo to górnolotne i ujęte w sposób okrutnie ogólnikowy. Nie takie mózgi już się nad tym zastanawiały i jakoś niewiele wykombinowały. Radzę unikać takich tematów i traktowania ich w ten sposób, bo to nie prowadzi do żadnych wniosków.

Znów masa niepotrzebnych nikomu powtórzeń:



Uf... widzisz ile tego jest? Szczególnie zaimków - my, nasze, ale i reszta jest całkiem spora.
Podkreśliłam słowo "jakąś", bo uważam je za zbędny i brzydki zapychacz.
A fragment "po kolory z palety barw odcieni szarych", bo jest mocno przekombinowany i przez to mało jasny. Łatwiej i bardziej zrozumiale byłoby napisać "po kolory z palety szarości".

Jeśli chodzi o samą treść tego tekstu, to uważam, że jest nieco zbyt ogólny. Temat, który sobie wybrałaś został ledwo muśnięty i potraktowany (przepraszam, za słowo, ale wydaje mi się najbardziej odpowiednie) infantylnie.

Piszesz o tym, że jawi się przed nami życie przepełnione samym szczęściem i euforią, jeśli tylko zmienimy sposób myślenia na pozytywny. Ach, gdyby to było takie proste Nie ma tu mowy o tym, że pewne rzeczy w życiu nie zależą od nas. Wszystko jest opisane bardzo jednostronnie i oblane lukrem do tego stopnia, że ciężko przełknąć puentę.
Przeciwności losu spotykają każdego i nawet jeśli wysnuwamy już takie , a nie inne wnioski powinniśmy choć wspomnieć o nich.

Myślę, że tekst wymaga jeszcze dopracowania. To zaledwie jakiś szkic myśli. Poszerzyłabym znacznie zasób słów i złożoność zdań, by wzbogacić tekst w warstwie technicznej, a wtedy z pewnością zyska na jakości, nawet pomimo tego jednostronnego podejścia, o którym wspominałam.

Na razie chyba tyle. Przepraszam, za to znęcanie się nad Twoją pracą, ale mam nadzieję, że zależy Ci na szczerej opinii, z której wyciągniesz wnioski

Pozdrawiam

Właściwie to mógłbym się podpisać pod komentarzem faith.
Tekst jest bardzo ogólnikowy i patetyczny. Przemyślenia nieszczególnie głębokie podane w tonie niemal filozoficznych rozważań. Ale ja się będę upierał, że coś czuję w Twoim pisaniu. Może by spróbować napisać coś bardziej na luzie, bardziej konkretnie, tak żeby samo drgnęło w czytajacym, zamiast mu wszystko kawa na ławę wystawiać? Można od tych przemyśleń uczynić punkt wyjściowy.

Prawem każdego Autora jest pozostawienie tekstu w takiej formie, w jakiej chce. Jednak sugestie faith mają naprawdę mocne podstawy.

Karolino,

Z czasem, jak się bardziej rozpiszesz - sama zauważysz, że niepotrzebnie się dziś upierasz przy status quo powyższego tekstu. Ale potrzeba na to... czasu. Początkujący pisarze często bronią rejtanem tego, co napisali. Jak najbardziej zrozumiałe.


Wstawiaj kolejne teksty, bo widać, że masz to coś, co trzeba szlifować. Dobrze?


Pozdrawiam,

DoCo