Chociaż na dworze siarczysty mróz,

wokół zastanawiająca cisza,

nie ma nic piękniejszego jak na niebie Wielki Wóz

oraz zbliżające się zaćmienie księżyca.



Stoję sam jak palec, jak ta gwiazdka w oddali

podziwiam to co piękne, to co nikomu jeszcze nie zabrali,

piękne niebo nocą, wiatr świszczący nad nami

wokół żywej duszy nikt tego stanu dziś nie obali.



Czekam na tę jedyną gwiazdkę, tę moją

o! - to ona! nie jednak się myliłem...

Poczekam jeszcze raz, może dłuższą chwilę

w końcu ją znajdę i będę wiedział dla kogo żyję.

Vivo per lei!