Zabierasz mnie z powrotem
tam gdzie wszystko się zaczęło
...przecież nie było nas tu wcześniej - powtarzałem
lecz czuję jakbym wypełzł z jądra tych ziem
a te fale od zawsze obijały mi palce stóp


- miałaś rację zanurzałem w nich przyjemności
te prawdziwe i te skryte wyzbywając się skromności
chwaliły mnie bryły ziarnka piachu i mewy tkające biel nieba
nie skrzypiały nie drętwiały... po prostu słuchały
skoro one potrafiły to dlaczego Ty przestałaś

czekając wracałem w poszukiwaniu jednej kropli
pytałem żółwi statku i przechodni
i tak pytałem po raz pierwszy drugi i piaty
w końcu pomyślałem że zakazałaś im mówić
a może od razu ucięłaś zapętlone wiekami języki


to koniec szepnął czas prosząc o sen
a ja głupiec go nie słuchałem
martwiąc się czy nie braknie dla mnie cukru