Było za cicho

Leniwe spojrzenie omiotło podwórze

Spokój i nuda

Cóż stać się może, kiedy nic się nie dzieje?

Stagnacja

Zatrzymana niczym w kadrze aparatu natura wzdrygnęła się

Zawiało chłodem

Jedna po drugiej gałąź owinęła się wokół pnia

Zaskoczone swą gibkością, potrząsały liśćmi coraz szybciej

Raz

po

raz,

Raz

Po

Raz!

Wtem, w nagłym porywie emocji korona spadła

Wszystko ucichło

Pęknięty pień z poszarpanym kikutem

Dawał jasno do zrozumienia:

„A nie mówiłem? Było za cicho”