22227,

bardzo ciekawe skojarzenie z tym Edypem. Bo on może, jako bohater greckiego mitu naznaczony Fatum, otchłanią między dwoma porządkami, był na początku drogi rozchwiewania zachodniej "metafizyki obecności" (do czego półżartobliwie chciałam nawiązać tytułem

Dziękuję bardzo za czytanie i pozdrawiam

Berele,

dziękuję bardzo za czytanie i ciekawą refleksję I wiesz, właśnie to dookreślenie "niefortunny" wynika z tego, co napisałeś o nieistnieniu obiektywnej prawdy (performatywów nie ocenia się w kategoriach prawda/fałsz, a fortunność/niefortunność właśnie). Cieszę się bardzo, że wiersz wywołał w Tobie pozytywne odczucia (choć jestem świadoma zbytniej piętrowości wskazanego przez Ciebie fragmentu - pomyślę jeszcze, jak ją nieco uprościć).

Serdeczności dobronocne

Zolu,

cieszą bardzo Twoje odwiedziny i ciekawa interpretacja tekstu, szczególnie doczytanie się Gombrowicza, który tak duży nacisk kładł na (z natury performatywne) interakcje. Cieszę się bardzo, że odnajdujesz w tekście serię ważkich pytań

Serdeczności